خدایا...
هنگامی که ثروتم دادی،
خوشبختی ام رانگیر
هنگامی که توانایی ام دادی،
عقلم رانگیر
هنگامی که مقامم دادی،
تواضعم رانگیر
هنگامی که تواضعم دادی
عزتم رانگیر

هنگامی که ثروتم دادی، خوشبختی‌ام را نگیر

هنگامی که توانایی‌ام دادی، عقلم را نگیر

هنگامی که مقامم دادی، تواضعم را نگیر

آنگاه که تواضعم دادی، عزتم را نگیر

وقتی قدرتم دادی، عفوم را نگیر

هنگامی که تندرستی‌ام دادی، ایمانم را نگیر

و آنگاه که فراموشت کردم، فراموشم نکن…

آمین

خوش به حال دل ما گرچه پر از تنهایی ست

هرچه هم هست گرفتار غم لیلایی ست

هرچه از جور زمان زخم به قامت دارد

جای شکرش سر جاش است پر از شیدایی ست

ما گداییم ولی عزتمان لم یزلی ست

که گدایی سر کوی حسین آقایی ست

هرکسی قدر پر کاه به او دل بسته ست

به خداوند قسم حیدری و زهرایی ست

آبروی دوسرا نوکری هیئت اوست

قسمت هر که از او دل بکند، رسوایی ست

ما همه اهل خرابات حسین آبادیم

کربلایی ست هر آن کس که دلش اینجایی ست

هرکه بر سر در قلبش نزند نام حسین

به خدا اهل ولا نیست، که او دنیایی ست

دیدن خواب حرم قسمت هر هفته ی ماست

وه که این خواب عجب خواب و عجب رؤیایی ست