آدمیزاد؟
انبوه‌ی از حس ناکافی بودن برای عزیزانش.

انسان ها موجودات عجیبی هستند

غم و غصه هایشان زیاد است
خوشحالیشان اندک

به هنگام ناراحتی در خود غرق می شوند
و هنگام خوشحالی آن را با عزیزانشان تقسیم می کنند
هر روز باید شادی را تقسیم کرد
چرا که بدون آن دلیلی برای ادامه نخواهد بود

خدا از من پرسید:دوست داری با من مصاحبه کنی؟
پاسخ دادم: اگر شما وقت داشته باشید.
خدا لبخندی زد و پاسخ داد: زمان من ابدیت است، چه سؤالاتی در ذهن داری که دوست داری از من بپرسی؟
من سؤال کردم: چه چیزی درآدمها شما را بیشتر متعجب می کند؟
خدا جواب داد:
- اینکه از دوران کودکی خود خسته می شوند و عجله دارند که زودتر بزرگ شوند و دوباره آرزوی این را دارند که روزی بچه شوند.
- اینکه سلامتی خود را به خاطر بدست آوردن پول از دست می دهند و سپس پول خود را خرج می کنند تا سلامتی از دست رفته را دوباره باز یابند.
-اینکه با نگرانی به آینده فکر می کنند و حال خود را فراموش می کنند به گونه ای که نه در حال و نه در آینده زندگی می کنند.
- اینکه به گونه ای زندگی می کنند که گویی هرگز نخواهند مرد و به گونه ای می میرند که گویی هرگز نزیسته اند.

سپس من سؤال کردم: به عنوان پرودگار، دوست داری که بندگانت چه درسهایی در زندگی بیاموزند؟
خدا پاسخ داد:
- اینکه یاد بگیرند نمی توانند کسی را وادار کنند تا بدانها عشق بورزد. تنها کاری که می توانند انجام دهند این است که اجازه دهند خود مورد عشق ورزیدن واقع شوند.
- اینکه یاد بگیرند که خوب نیست خودشان را با دیگران مقایسه کنند.
- اینکه بخشش را با تمرین بخشیدن یاد بگیرند.
- اینکه رنجش خاطر عزیزانشان تنها چند لحظه زمان می برد ولی ممکن است سالیان سال زمان لازم باشد تا این زخمها التیام یابند.
- یاد بگیرند که فرد غنی کسی نیست که بیشترین ها را دارد بلکه کسی است که نیازمند کمترین ها است.
- اینکه یاد بگیرند کسانی هستند که آنها را مشتاقانه دوست دارند اما هنوز نمی دانند که چگونه احساساتشان را بیان کنند یا نشان دهند.
- اینکه یاد بگیرند دو نفر می توانند به یک چیز نگاه کنند و آن را متفاوت ببینند.
- اینکه یاد بگیرند کافی نیست همدیگر را ببخشند بلکه باید خود را نیز ببخشند.
با افتادگی خطاب به خدا گفتم: از وقتی که به من دادید سپاسگزارم، چیز دیگری هم هست که دوست داشته باشید آنها بدانند؟
خدا لبخندی زد و گفت:فقط اینکه بدانند من اینجا هستم… “همیشه”

روزی مردی به سفری میرود و به محض اینکه

به شهر مورد نظر خودش میرسد .


وارد یک هتل میشود ، متوجه میشود که هتل


به کامپیوتر مجهز است .


تصمیم میگیرد به همسرش ایمیل بزند .


نامه را مینویسد اما در تایپ آدرس دچار اشتباه میشود


و بدون اینکه متوجه بشود نامه را میفرستد .


در گوشه ای دیگر از این کره خاکی ،

زنی که تازه از مراسم خاکسپاری همسرش


به خانه باز گشته بود ، با این فکر که شاید تسلیتی


از دوستان یا آشنایان داشته باشد ،


به سراغ کامپیوتر میرود تا ایمیل های خود را چک کند .


اما پس از خواندن اولین نامه غش میکند و بر زمین می افتد .


پسر او با هول و هراس به سمت اتاق مادرش میرود


و مادرش را نقش بر زمین میبیند و


در همان حال چشمش به صفحه مانیتور می افتد :


گیرنده : همسر عزیزم


موضوع : من رسیدم


می دونم که از گرفتن این نامه حسابی غافلگیر شدی ،


راستش آنها اینجا کامپیوتر دارند و هر کس به اینجا می آید ،


میتواند برای عزیزانش نامه بفرسته .


من همین الان رسیدم و همه چیز را چک کردم .


همه چیز برای ورود تو رو به راهه .


فردا میبینمت .


امیدوارم سفر تو هم مثل سفر من بی خطر باشد .


وای که چقدر اینجا گرمه !!!

روزی مردی به سفر میرود و به محض ورود به اتاق هتل ، متوجه میشود که هتل به کامپیوتر مجهز است . تصمیم میگیرد به همسرش ایمیل بزند . نامه را مینویسد اما در تایپ ادرس دچار اشتباه میشود و بدون اینکه متوجه شود نامه را میفرستد . در این ضمن در گوشه ای دیگر از این کره خاکی ، زنی که تازه از مراسم خاک سپاری همسرش به خانه باز گشته بود با این فکر که شاید تسلیتی از دوستان یا اشنایان داشته باشه به سراغ کامپیوتر میرود تا ایمیل های خود را چک کند . اما پس از خواندن اولین نامه غش میکند و بر زمین می افتد . پسر او با هول و هراس به سمت اتاق مادرش میرود و مادرش را بر نقش زمین میبیند و در همان حال چشمش به صفحه مانیتور می افتد:

گیرنده : همسر عزیزم
موضوع : من رسیدم

میدونم که از گرفتن این نامه حسابی غافلگیر شدی . راستش انها اینجا کامپیوتر دارند و هر کس به اینجا می اد میتونه برای عزیزانش نامه بفرسته . من همین الان رسیدم و همه چیز را چک کردم . همه چیز برای ورود تو رو به راهه . فردا میبینمت . امیدوارم سفر تو هم مثل سفر من بی خطر باشه . وای چه قدر اینجا گرمه !!