«تو زیباترین حزن من بودی، عزیزترین زخمم بودی و دلخواه‌ترین رنجم.»

ادامه، در ذاتِ زندگی نهفته است. اصلاً رَوند زندگی همین است، که ادامه دهی. زمین میخوری، بلند می‌شوی و ادامه میدهی. عزیزت میمیرد، بعد کمی مکث، ادامه میدهی. خسته می‌شوی، اندکی بعد ادامه میدهی. می‌ترسی، باز اما ادامه میدهی!
فارغ از انتخاب و توان، تا وقتی زنده‌ای، آنچه با تو همراه‌ست، ادامه است...

.سیدمحمد مرکبیان

من واسه همه آدمای مهم زندگیم صدمو گذاشتم
بهم مدال ندادن؛
شما هم نذارین، اونی که دهشو میذاره عزیزتره

ادامه، در ذاتِ زندگی نهفته است. اصلاً رَوند زندگی همین است، که ادامه دهی. زمین میخوری، بلند می‌شوی و ادامه میدهی. عزیزت میمیرد، بعد کمی مکث، ادامه میدهی. خسته می‌شوی، اندکی بعد ادامه میدهی. می‌ترسی، باز اما ادامه میدهی!
فارغ از انتخاب و توان، تا وقتی زنده‌ای، آنچه با تو همراه‌ست، ادامه است...

سید محمد مرکبیان-آغوشی برای یک سفر طولانی


. .

زندگی چه چیز کثافتیه. یا می‌میری و عزیزت رنج می‌کشه. یا عزیزت می‌میره و تو رنج می‌کشی. رنج مدام.

متاسفانه از یه جایی به بعد باید این حقیقت رو بپذیرید که “people can choose” و شما ممکنه حتی انتخاب اول عزیزترین‌هاتون نباشید.

ادامه، در ذاتِ زندگی نهفته است. اصلاً رَوند
زندگی همین است، که ادامه دهی. زمین
میخوری، بلند می‌شوی و ادامه میدهی.
عزیزت میمیرد، بعد کمی مکث، ادامه میدهی.
خسته می‌شوی، اندکی بعد ادامه میدهی.
می‌ترسی، باز اما ادامه میدهی! فارغ از
انتخاب و توان، تا وقتی زنده‌ای، آنچه با تو
همراه‌ است، ادامه دادن است.

.سید محمد مرکبیان
. آغوشی برای یک سفر طولانی

. .

‏عباس معروفی چه زیبا گفته:
«تو عزیز دل هزار نفر می‌شوی، اما عزیز دل
عزیزت نیستی و این غم‌انگیز است.»

🫰.

من زخم های بی‌نظیری به تن دارم اما تو مهربان ترینشان بودی ،عمیق ترینشان ، عزیزترینشان، بعد تو ادم ها تنها خراش های کوچکی بودند بر پوستم که هیچ کدامشان به پای تو نرسیدند، به قلبم نرسیدند.
بعد تو ادم ها تنها خراش های کوچکی بودند که تورا از یادم ببرند، اما نبردند…
..

آدما همشون یه روزی به یه نحوی میرن حالا هرچقدر عزیزتر باشن رفتنشون دردناک تره.


. .