یه عزیزی میگفت‌:
هر وقت از دست کسی که دوسش داری ناراحت شدی؛ یه نفس عمیق بکش، چشماتو ببند و به این فکر کن که چه حسی پیدا میکنی اگه وقتی چشماتو باز کردی ببینی دیگه برای همیشه رفته باشع و نباشه که بخوای عصبانیتت رو سرش خالی کنی. اونوقت ببین بازم میتونی چشماتو باز کنی و بغلش نکنی؟

امروز آقای تراپیست یه چیزی گفت که درست بود ولی نتونستم هضمش کنم.
گفت بعضی آدما وقتی عصبانی میشن برای اینکه به لحاظ روانی تخلیه بشن نیاز دارن تو رو هم عصبانی کنن.
مثلا سر صحنه تصادف اگه بهش بگی ببخشید من مقصرم بودم و جبران می‌کنم و...، کوتاه نمیان و تا عصبانیتت رو نبینن رها نمی‌کنن.

.

اگر ‏کسی تونست این سه حالت رو در وجود شما ببینه و درک کنه ، به راحتی از دستش ندین ؛

غمی که پشت لبخندتون هست
عشقی که پشت عصبانیتتون هست
و دلیلی که پشت سکوتتون مخفی شده !




#mim.

سایه ها و ستاره ها
اینو شنیدم ک حیفه بعضی از آدما سنشون بره بالا
آیا شمام پدرومادر بزرگاتون همینجوری دوست دارین ؟
دوستان این دو ستاره همیشه کنارمون نیستن قدرشونو بدونیم
شاید کارهاشون باعث عصبانیتت بشه ولی ما نباید عصبی بشیم زیرا این دو دلی نازک دارن و خیلی زود رنج، مث بچه ها میمونن ، باید دوستشون داشت.
شاید یه سوالو ازت بیس بار بپرسن و یه عادت دیگه هم دارن وقتی یه کاری رو نمی تونی انجام بدی ، بلد نباشی بهت میگن تو لیسانسی مثلا هه ..یا به بلوچی خودمون تو اوشکا سواد داره ه. شاید بهت بر بخوره ولی ،ولی ما نباید خسته بشیم با محبت جواب بدیم..همیشه اونارو بالا سرمون بزاریم
من پدر بزرگم و مادر بزرگم خیلی دوست دارم یعنی هر وقت که اونارو می بینم خود ب خود لبخند رو لبام میاد خیلی خوشحال میشم دلم میخاد تمام روز کنارشون باشم و حسی رو ک دارم اون موقع، نمی تونم بیان کنم ..
امیدوارم کسایی که پدربزرگ و مادر بزرگ هاشون هنوز هستن اینطوری دوست داشته باشن
شاید این دوست داشتن زیاد من برای اینه ک من زیاد نمی تونم ببینمشون چون شرایط های زندگیم جوریه ک دیر دیر بهشون سر میزنم ولی همیشه به فکرشون هستم...
دوستان طلب من دوست داشتن نعمت های بزرگ خداوند اگر هم پیشتون هستن بلند شید دستشونو ببوسید و اگر هم از داشتنشون محرومید بلند شید براشون دعا رحمت بکنید .

به کسی اعتماد کن که سه چیز را در تو بفهمد :

اندوه پنهان شده در لبخندت را

محبت نهان در عصبانیتت را

و معنای حقیقی سکوتت را ...