به معاویه گفتند :
می دانی که ابن عباس تفسیر قرآن می کند؟

گفت: خب ابن عباس پسر عمه ی پیغمبر بوده، او از هاشمیان است! اگر او نکند که تفسیر کند؟!

گفتند: آیات را به نفع علی بن ابیطالب تفسیر می کند و ما از این قضیه شاکی هستیم

گفت: خودم جمع شان را بر هم می زنم.
وارد مجلس تفسیر ابن عباس شد
، ابن عباس با چنان کیفیتی تفسیر آیات می کرد که معاویه هیچ جای اعتراضی برخود ندید!

بعد از مجلس رو به ابن عباس کرد و گفت:
ابن عباس تو
تفسیر_آیات می کنی یا تبلیغ علی بن ابی طالب؟!

ابن عباس گفت:
خوب گوش کن ...

"انَّما اَنتَ مُنذِرُ و َلِکُلِ قَومِ هاد"
این آیه برای کیست معاویه؟

معاویه گفت:
رسول خدا فرمود ؛ منذر این امت منم و هادی وجود علی بن ابیطالب است!

ولی تو حتما باید این آیه را بخوانی ابن عباس ؟!

ابن عباس گفت: "اِنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیرا"
بگو این آیه برای کیست معاویه؟

معاویه گفت: این هم قصه ی طهارت و عصمت_علی بن ابیطالب و اهل بیتش است، درست!

ولی حتما باید این را بخوانی؟

ابن عباس گفت: "اِنَّما وَلیُّکُمُ اللهُ وَ رَسولُه وَالَّذینَ یُقیمونَ الصَّلوهَ وَ یُوتونَ الزَّکوةَ وَ هُم رکِعون"
معاویه این آیه برای کیست؟

معاویه گفت: زمانی که علی بن ابیطالب انگشتر در راه خدا داد این آیه_بر_حق_علی_نازل شد، قبول دارم!
ولی حتما این را باید بخوانی؟

ابن عباس گفت: "عَمَّ یَتَساءَلون عَنِ النَّبَاِ العَظیم" معاویه بگو این آیه در حق کیست؟

معاویه گفت: رسول خدا فرمود ؛ خبر_عظیم علی بن ابیطالب است .
ولی ابن عباس حتما باید این را بخوانی؟

ابن عباس گفت: "وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَمیعا وَ لا تَفَرَّقوا" بگو ببینم این آیه برای کیست؟

معاویه گفت: پیغمبر فرمود ؛ حبل_الله علی_بن_ابیطالب است دست به دامن علی بزنید و جای دیگر نروید که گمراه میشوید.
ولی باید همین را تفسیر کنی؟

ابن عباس گفت: "کَفی بِاللهِ شَهیدا بَینی وَ بَینَکُم" این آیه برای چیست معاویه؟

معاویه گفت: این قصه قصه ی علم_علی بن ابیطالب است که خدا همه ی علم جاری را در سیره ی او تعریف میکند،
ولی لازم است حتما این را بخوانی؟

ابن عباس گفت: "قُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا و َأَبْنَاءَکُمْ و َنِسَاءَنَا و َنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ" بگو به من که این آیه برای کیست؟

معاویه گفت: این هم ماجرای_مباهله با اهل نجران است که خدا در این آیه علی بن ابیطالب را نفس پیغمبر میخواند،
ولی برای مردم حتما باید همین را بخوانی؟

ابن عباس گفت: "ساَلَ سائِلٌ بِعَذابِ واقِع" این آیه برای چیست معاویه؟

گفت: روز غدیر شخصی نزد رسول خدا آمد و گفت این سخنان از خودت بود یا از خدا؟ پیغمبر فرمود امر رسالت بود ، شخص رو به پیغمبر کرد و گفت ؛ به خدا بگو بر من عذاب وارد کند که تحمل ولایت_علی را ندارم و خداوند جلوی همگان دشمن_علی را هلاک کرد، ابن عباس قبول دارم !
آیا باید فقط همین آیه را بخوانی؟

ابن عباس گفت: "یا اَیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغ ما اُنزِلَ اِلَیک" این آیه دیگر برای چیست معاویه؟

معاویه گفت: این هم ماجرای_ابلاغ_ولایت علی_بن_ابیطالب است قبول دارم!
ولی این را حتما باید بازگو کنی؟

ابن عباس گفت: "اَلیومَ اَکمَلتُ لَکُم دینَکُم" معاویه به من بگو این دگر برای کیست؟

معاویه گفت: این آیه هم اکمال_دیانت در پرتوی ولایت_علی_بن_ابیطالب است
ولی آیه ای دیگر بخوان نه این را !

ابن عباس از جا بلند شد و گفت:

معاویه به من بگو کجای قرآن را بخوانم که فضل_علی_بن_ابیطالب نباشد؟!

معاویه گفت: اصلا ابن عباس بخوان "اِذا زُلزِلَتِ الارض زلزالها
ابن عباس: این آیه هم فضل_علی بن ابیطالب است!

معاویه گفت: علی در این آیه دگر چه می کند ابن عباس؟!

ابن عباس گفت: نشنیدی بعد از رسول خدا یک سال نگذشته بود که زلزله ای بر مدینه آمد که همه ی مردم از شدت وحشت از خانه به در شده بودند و علی در میانشان حاضر شد و خواند این آیه را و پایش را بر زمین کوبید و فرمود:

زمین ! ابوتراب بر تو امر می کند آرام گیر!

معاویه که از غضب بر خود می پیچید گفت:
ابن عباس راحت بگو تا_قرآن_باشد ، علی_هم_خواهد_بود...

برخی از نشانه های ظهور امام زمان (ع)
● حضرت امام صادق علیه السلام به یکی از یارانش فرمود :
۱) هرگاه دیدی : حق بمیرد و طرفدارنش نابود شوند.
۲) و دیدی که : ظلم همه جا را گرفته.
۳) و دیدی که : قرآن فرسوده شده و درست معنی نمی شود.
۴) و دیدی که : دین همچون ظرف تو خالی و بی محتوا شده است .
۵) و دیدی که : طرفداران حق بر طرفداران باطل فائق شده اند.
۶) و دیدی که : کارهای بد آشکار شده و از آن نهی نمی شود و بدکاران بازخواست نمی شوند.
۷) و دیدی که : چنان فسق و فجور آشکار شده که مردان به مردان و زنان به زنان اکتفاء می کنند.
۸) و دیدی که : افراد با ایمان سکوت کرده و سخنشان را نمی پذیرند.
۹) و دیدی که : شخص بدکار ، دروغ گوید و کسی دروغ و نسبت ناروای او را رد نمی کند.
۱۰) و دیدی بچه ها ، بزرگان را تحقیر کنند.
۱۱) و دیدی که : قطع پیوند خویشاوندی شود.
۱۲) و دیدی که : بدکار را ستایش کنند و او شاد شود و سخن بدش به او برنگردد.
۱۳) و دیدی نوجوانان پسر ، همان کنند که زنان می کنند.
۱۴) و دیدی که : زنان با زنان ازدواج نمایند.
۱۵) و دیدی که : مداحی دروغین از اشخاص ، زیاد شود.
۱۶) و دیدی که : انسانها اموال خود را در غیر اطاعت خدا مصرف می کنند و کسی مانع نمی شود.
۱۷) و دیدی که : افراد با دیدن کار و تلاش نامناسب مؤمنین ، به خدا پناه می برند.
۱۸. و دیدی که : همسایه به همسایه خود اذیت می کند و از آن جلوگیری نمی شود.
۱۹) و دیدی که : کافر به خاطر سختی مؤمن ، شاد است .
۲۰) و دیدی که : شراب را آشکارا می آشامند و برای نوشیدن آن کنار هم می نشینند و از خداوند متعال نمی ترسند.
۲۱) و دیدی : کسی که امر به معروف می کند خوار و ذلیل است.
۲۲) و دیدی آدم بدکار در آنچه آن را خدا دوست ندارد ، نیرومند و مورد ستایش است.
۲۴) و دیدی راه نیک بسته و راه بد باز است.
۲۵) و دیدی خانه کعبه تعطیل شده ، و به تعطیلی آن استوار داده می شود.
۲۶) و دیدی که : انسان به زبان می گوید ولی عمل نمی کند.
۲۷) و دیدی که : مردان از مردان و زنان از زنان لذت می برند. (یا مردان خود را برای مردان ، و زنان خود را زنان فربه می کنند).
۲۸) و دیدی که : زندگی مرد از راه لواط و زندگی زن از راه زنا تامین می شود.
۲۹) و دیدی که : زنان همچون مردان برای خود مجالس (نامشروع) تشکیل می دهند.
۳۰) و دیدی که : در میان فرزندان "عباس" ، کارهای زنانگی به وجود آید.
۳۱) و دیدی که : زن برای زنا با مردان ، با شوهر خود همکاری کمک می کنند.
۳۲) و دیدی که : بیشترین مردم و بهترین خانه ها که زنان را بر بدکاری کمک می کنند.
۳۳) و دیدی که : مؤمن ، خوار و ذلیل شمرده شود.
۳۴) و دیدی که : بدعت و زنا آشکار شود.
۳۵) و دیدی مردم به شهادت ناحق اعتماد کنند.
۳۶) و دیدی که : حلال ، حرام شود و حرام ، حلال گردد.
۳۷) و دیدی که : دین براساس میل اشخاص معنی شود و کتاب خدا و احکامش تعطیل گردد.
۳۸) و دیدی که : جرئت بر گناه آشکار شود و دیگر کسی برای انجام آن منتظر تاریکی شب نگردد.
۳۹) و دیدی که : مؤمن نتواند نهی از منکر کند مگر در قلبش.
۴۰) و دیدی که : ثروت بسیار زیاد در راه خشم خدا خرج گردد.
۴۱) و دیدی که : سردمداران به کافران نزدیک شوند و از نیکوکاران دور شوند.
۴۲) و دیدی که : والیان در قضاوت رشوه بگیرند.
۴۳) و دیدی که : پست های مهم والیان براساس مزایده است نه براساس ‍شایستگی.
۴۴) و دیدی که : مردم را از روی تهمت و یا سوءظن بکشند.
۴۵) و دیدی که : مرد به خاطر همبستری با همسران خود مورد سرزنش قرار گیرد.
۴۶) و دیدی که : مرد از بدکارگی همسرش نان می خورد.
۴۷) و دیدی که : زن بر شوهر نیست انجام می دهد ، و به شوهرش خرجی می دهد.
۴۸) و دیدی که : مرد همسر و کنیزش را کرایه می دهد و به غذای پست (که از این راه بدست می آورد) خشنود است.
۴۹) و دیدی که : سوگندهای دروغ به خدا بسیار گردد.
۵۰) و دیدی که : آشکارا قمار بازی می شود.
۵۱) و دیدی که : مشروبات الکلی بطور آشکار بدون مانع خرید و فروش ‍می شود.
۵۲) و دیدی که : زنان مسلمان خود را به کافر می بخشند.
۵۳) و دیدی که : کارهای زشت آشکار شده و هر کس از کنار آن می گذرد مانع آن نمی شود.
۵۴) و دیدی که : مردم محترم ، توسط کسی که مردم از سلطنتش ترس دارند ، خوار شوند.
۵۵) و دیدی که : نزدیکترین مردم به فرمانداران آنانی هستند که به ناسزاگوئی به ما خانواده عصمت علیهم السلام ستایش شوند.
۵۶) و دیدی که : هر کس ما را دوست دارد او را دروغگو خوانده و شهادتش ‍را قبول نمی کنند.
۵۷) و دیدی که : در گفتن سخن باطل و دروغ ، با همدیگر رقابت کنند.
۵۸) و دیدی که : شنیدن سخن حق بر مردم سنگین است ولی شنیدن باطل برایشان آسان است.
۵۹) و دیدی که : همسایه از ترس زبان بد همسایه ، او را احترام می کند.
۶۰) و دیدی که : حدود الهی تعطیل شود و طبق هوی و هوس عمل شود.
۶۱) و دیدی که : مسجدها طلاکاری (زینت داده) شود.
۶۲) و دیدی که : راستگوترین مردم نزد آنها مفتریان دروغگو است.
۶۳) و دیدی که : بدکاری آشکار شده و برای سخن چینی کوشش می شود.
۶۴) و دیدی که : ستم و تجاوز شایع شده.
۶۵) و دیدی که : غیبت ، سخن خوش آنها گردد، و بعضی بعض دیگر را به آن بشارت دهند.
۶۶) و دیدی که : حج و جهاد برای خدا نیست.
۶۷) و دیدی که : سلطان به خاطر کافر ، شخص مؤمن را خوار کند.
۶۸) و دیدی که : خرابی بیشتر از آبادی است.
۶۹) و دیدی که : معاش انسان از کم فروشی بدست می آید.
۷۰) و دیدی که : خونریزی آسان گردد.

تو چه دانی که پس هر نگه ساده ی من چه جنونی ، چه نیازی ، چه غمی ست ؟
یا نگاه تو ، که پر عصمت و ناز بر من افتد ، چه عذاب و ستمی ست؟!
دردم این نیست ولی دردم این است که من بی تو دگر از جهان دورم و بی خویشتنم پوپکم !

تا جنون فاصله ای نیست از اینجا که منم.!

درمقامي كه كني قصد گناه ،
گر كند كودكي از دور نگاه،
شرم داري ز گنه درگذري،
پرده عصمت خود را ندري،
شرك بادت كه خداوند جهان ،
كه بود خالق اسرار ونهان،
برتوباشد نظرش بي گه وگاه ،
توكني درنظرش قصد گناه...

و چه دانی که پس هر نگه ساده ی من …

چه جنونی …

چه نیازی …

چه غمی است …

یا نگاه تو ،که پر از عصمت راز …

بر من افتد چه عذاب و ستمی است …

دردم این نیست …

ولی …

دردم این است که من بی تو دگر …

از جهان دورم و بی خویشتنم …

تا جنون فاصله ای نیست از اینجا که منم …

ﺍﺯ ﺩﻫﻪ ۵۰ﺑﻪ ﻗﺒﻞ:

اقدس ، ﺍﮐﺮﻡ، ﻣﻠﻮﮎ، ﺑتوﻝ ،ﮐﻮﮐﺐ، ﺳﮑﯿﻨﻪ ، ﻓﻮﺯﯾﻪ،خدیجه ، عصمت ، رباب









ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ۶۰:

ﺯﻫﺮﺍ، ﻓﺎﻃﻤﻪ،زینب ، ﺣﺪﯾﺚ، سهیلا ، ﻟﯿﻼ‌،ﺳﻤﯿﻪ ، محبوبه ، افسانه











ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ۷۰:

ﻫﺎﻧﯿﻪ ، مینا ، ﺁﺭﺯﻭ ،ﻣﺮﯾﻢ ، ﺳﺎﺭﺍ ، ﻧﯿﻠﻮﻓﺮ ، ﮐﯿﻤﯿﺎ ،ﺁﺗﻨﺎ



ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ۸۰:

ژابیز، ﺁﯾﺴﻮﺩﺍ ،ﮊﯾﻨﻮﺱ، ﺳﯿﻨﻮﺱ ،ﮐﺴﯿﻨﻮﺱ، ﭘﺎﻧﯽ ، ﺷﺎﺩﻧﻮﺵ ، ﭘﺎﺭﺳﯽ ﮐﻼ‌ ، ﺯﻣﺰﻡ، دلستر، آپادیپا …


ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺩ ﺩﻫﻪ ۹۰ ﺑﺮﺳﻪ

ﮔﻮﮔﻮﺵ: ﻓﺎﺋﻘﻪ ﺁﺗﺸﯿﻦ

ﻫﺎﯾﺪﻩ: ﻣﻌﺼﻮﻣﻪ ﺩﺩﻩ ﺑﺎﻻ

ﻣﻬﺴﺘﯽ : ﺧﺪﯾﺠﻪ ﺩﺩﻩ ﺑﺎﻻ

ﺣﻤﯿﺮﺍ : ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺍﻣﯿﺮ ﺍﻓﺸﺎﺭﯼ

ﺍﺑﯽ : ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﺣﺎﻣﺪﯼ

ﺩﻟﮑﺶ :ﻋﺼﻤﺖ ﺑﺎﻗﺮﭘﻮﺭ ﺑﺎﺑُﻠﯽ

ﺳﻮﺳﻦ : ﮔﻞ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﻃﺎﻫﺮﺧﺎﻧﯽ

ﻫﯿﭽﻜﺲ: ﺳﺮﻭﺵ ﻟﺸﻜﺮﯼ

ﺣﺴﯿﻦ ﻣﺨﺘﻪ:ﺣﺴﯿﻦ ﻣﺨﺘﺎﺭﯼ

ﺭﺿﺎﯾﺎ: ﺍﻣﯿﺮﺭﺿﺎ ﻃﺎﺭﯼ

ﯾﺎﺱ: ﯾﺎﺳﺮ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ

ﺗﺘﻠﻮ:ﺍﻣﯿﺮ ﻣﻘﺼﺪﻟﻮ

ﻋﻠﯿﺸﻤﺲ: ﻋﻠﯽ ﺷﻤﺲ

ﺳﺎﺳﯽ ﻣﺎﻧﻜﻦ : ﺳﺎﺳﺎﻥ ﺣﯿﺪﺭﻱ

از آفتاب بی بهانه،

می درخشد در غروبی،

یادم آرد کربلا را،

دشت خونین بلا را،

ظهر غمگین گرم و خونین،

لرزش طفلان مسکین،

لشگری آورده بالا ،

تیغ ها و نیزه ها را،

یک نفر ایستاده تنها ،

وا حسینا وا حسینا،

حرمله تیری کشیده،

من چه می گویم خدایا،

کو ابالفضلت حسین جان،

سوخت این جان سوخت این جان،

باز خونها قطره قطره،

مشک هایی پاره پاره،

یک گلو از نا بریده،

ناله های زینبیه،

خیمه ها آتش کشیده،

عمه از قامت خمیده،

وا سکینه وا سکینه،

وندرین صحرای سوزان،

می دود طفلی سه ساله،

دل شکسته پای خسته،

تشنه ها را از درون آتش کشیده،

نیزه و سرهای بریده،

شعله ها در هم رمیده،

یک قیامت آفریده ،

سینه ام از غم تپیده،

اشک هایم صف کشیده،

این حماسه شور در من آفریده،

کربلا ای کربلا دشت بلا،

آه ای ظهر غمگین گرم و خونین،

میرسد صوتی حزین،

میرسد آیاتی رسا،

از فراز نیزه ها،

از میان سرهای بریده ،

دو لبش از هم تنیده،

تازیانه کرده زخمی صورتش،

پس کجا مانده بقیه پیکرش،

کو علی اکبرش ،

کو علی اصغرش،

کو آن طفل سه ساله،

در بیابان در خرابه،

خون چکیده از دوپای نرم او

،شد پدر تنها میان چشم او،

این تحمل کی کند طفلی سه ساله

،ضربه های تازیانه،

من چه میبینم در این صحرای خونین،

خاندان عصمت است این،

این قلم اتش گرفته،

شعر من ماتم گرفته،

روح من بلوا گرفته،

واژه ها معنا گرفته،

باز آفتاب در غروبی سرخ و پغمگین ،

یادم آرد کربلا را،

دشت خونین کربلارا.

امروز به میخانه ی مولا مستیم
در محضر اهل بیت عصمت هستیم
این عید غدیر است و بهار صلوات
کز بند غم و غصه و ماتم رستیم

"عید سعید غدیر خم مبارک باد"