تمام عُمر خندیدیم به این عاشق به آن عاشق
چنان عشقی سرم آمد که دیگر من نمیخندم..

I am so lonely that I am not even with myself.
I don't know how I lived my life with myself...

چنان تنهای تنهایم، که حتّی نیستم با خود
نمی دانم که عُمری را چگونه زیستم با خود...

.࿐

‌
در آرزویِ تو عُمر بُردم شَب و روز
‏عُمرم همه رفت و آرزویِ تو نرفت...

#مولانا ⁩

اگه خواستید عاشقترش کنید
این بیت از شعر مولانا رو براش بخونید :

در آرزوی تو عُمر بردم شب و روز
عمرم همه رفت و آرزوی تو نرفت..!

. .

کلهم لحظه
أنتِ وحدک عمر.

«همه‌ی آنها یک لحظه‌اند
و تو به تنهایی یک عُمر هستی...» .



. .

•
⟬خلاق باشید خُب
مثلاً روی کارتِ دعوتِ عروسیتون بنویسید:
↵مَنم و این صَنم و عاشقی و باقیِ عُمر.️.⟭

「♡」

عُمرِ دوباره یِ مَنه، دیدن و بوییدنِ تو


. .

نه؛ واقعاً فکر کردی عُمرِ نوح داری که نِمیری بگی دوسش داری؟!

« من برای تضمینِ زنده موندنم
وُجود تو رو کِنارَم
واسه یه عُمر میخوام!.️..»
‌



. .

واژه ی عجیبیست....
"لیاقت" را میگویم
گاهی من ندارم
گاهی تو نداری
و گاهی نایاب میشود لابلایِ تمامِ آدمهای شهر...
گاهی در اوجِ خوشی،
آنجا که زمین و آسمان هم برایمان میرقصند
آنجا که ستاره ها به یُمنِ خوش بودنمان،
چشمک میزنند
پشتِ پا میزنیم به خوشبختی مان...
تمامِ تلاشمان را میکنیم،
تا بی لیاقتیمان را ثابت کنیم به زمین و زمان
که ما ظرفیتمان همین است
که ما یک عُمر میدویم به سمتِ خوشبختی،
اما همین که سراغمان آمد،
پشتمان را میکنیم و محلش نمیگذاریم
محلش نمیگذاریم تا سالها بعد،
از لابلای دفترِ خاطراتمان بیرون بیاوریمش و
سطر سطر آن روزها را،
با یک ای کاش شروع میکنیم
ای کاش عاقل بودم
ای کاش عاقل بودم
همیشه نداشتنِ لیاقت،
سهمِ آدمهای اطرافمان نیست،
گاهی خودمان،
میشویم نالایق ترین آدمِ روی زمین...
همان جا که خوشبختی برایمان دست تکان میدهد و ما،
عینِ خیالمان نیست که نیست...