عزیز من! حتما نباید زیبا باشی تا از خودت عکس بگیری. حتما نباید زیبا بیفتی. حتما نباید زیبا باشی تا عکست روی پروفایلت باشه. تو حق بودن داری. تو حق ثبت لحظه داری. تو حق نشون دادن خودت رو داری. نذار با حس اینکه حتما باید زیبا باشی، محدودت کنن.

من همونم که هر شب یادش میره چقدر دوسش نداری و بازم عاشقت میشه.
من همونم که بارها دلشو شکستی ولی هیچوقت راضی نشد دلت بشکنه.
من همونم که هر شب عکستو بغل میکنه و گلای بالشتشو آب میده.
ولی تو هر وقت خواستی برگرد، من قول میدم همه چیو فراموش کنم و بیشتر از قبل دوست داشته باشم، محکم تر از قبل بغلت کنم و این بار فرصت داشتنت رو از دست ندم...

من حتی به یاد دارم
در کدام عکست
چقدر دوستت داشتم..

اونجایی که هیچکس میگه :
(فکر کردی تو رو زنده دوست دارن
عکستو روی حجله دوست دارن
چرا نمیمیری)
با عمق وجودم میخوام عکسم رو حجله باشه.

الان باید تو بغل همدیگه لش کرده بودیم
و دستم تو موهات بود
نه اینکه زل بزنم به عکست‌ بی هیچ حرفی

اینجا پسری هست قدش بالای ۱۸۵ باشه
و چشم و ابروی تیره؟

لطفا عکستونو کامنت کنید..


.....

‏تو ناشناس نپرس رلی یا سینگل. رل یا سینگل بودن من بستگی به عکست داره نفله

‏تا حالا به این فکر کردی که عکست ممکنه بک گراند گوشی یکی باشه و تو ندونی :)

قرار بود مال هم باشیم،
قرار بود بی‌قرار هم‌ باشیم
“قرار بود قرارهایش یادش نرود”
اما همین الان که این را مینویسم او را سر قرار با کسی دیگر دیدم، عجب قرار عاشقانه‌ای بود!
خدا کند در این قرار، از آن قرارها که با من گذاشتی با او نگذاری که بعدا بی وفاییت، که بعدا بی رحمیت، که بعدا بدعهدیت ،بی‌قرارش کند، درست مثل همین حالای من!
بگذریم
اما هنوز هم که بیقرار میشوم، عکست و تنها عکست قرار بیقراری هایم میشود!

وقتی باهات آشنا شدم تو ١٩ ساله بودی و من ٢١ سالم بود، چند روز پیش عکستو با اون یارو دیدم تولد ٢۵ سالگیت بود، منم که الان هزار سالمه.