«روزی
مرا فراموش خواهی کرد.
یک‌روز
مرا رها کرده و خواهی رفت.
بیهوده مرا از غارم بیرون مکش.
عادت‌هایم را
بیهوده مگیر از من،
خاصه عادتی که به تنهایی دارم را...
مرا آشفته مکن...»

- اوغوز آتای؛ فارسیِ فرید فرخ‌زاد