قابل توجه مدیریت محترم یک جمله دات کام!....
تسکین به دل غمزده ی یار ندادی
بر بیخبران وعده دیدار ندادی
بیمعرفتی کردی و با ما ننشستی
دیدی رمضان رفت و یه افطاری ندادی؟؟؟

قابل توجه مدیریت محترم 1 جمله....
تسکین به دل غمزده ی یار ندادی
بر بیخبران وعده دیدار ندادی
بیمعرفتی کردی و با ما ننشستی
دیدی رمضان رفت و یه افطاری ندادی؟؟؟

باز شب ماند و من و اين عطش خانگی ام
باز هم ياد تـــــــو ماند و من و ديوانگی ام

اشک در دامنم آويخت کـــــه دريا باشم
مثل چشم تو پر از شوق تماشا باشم

خواب ديدم کــه تو می آمدی و دل می رفت
محرم چشم ترم می شدی و دل می رفت:

يک نفر مثل پـــــری يک دو نظر آمد و رفت
با نگاهی به دل خسته ام آتش زد و رفت

خنده زد کوچه به دنبال تبسم افتاد
باز دنبال جگر گوشه ی مــردم افتاد

“آخــــــرش هم دل ديوانه نفهميد چه شد
يک شبه يک شبه ديوانه چشمان که شد”

تا غــزل هست دل غمزده ات مال من است
من به دنبال تو چشم تو به دنبال من است

“آی تو، تو کـــــه فريب من و چشمان منی
تو که گندم، تو که حوا، تو که شيطان منی

تو که ويران من بی خبر از خود شده ای
تو که ديوانه ی ديوانه تر از خود شده ای”

در نگــــــــــــــاه تو که پيوند زد اندوه مرا
چه کسی گل شد و لبخند زد اندوه مرا

ای دلت پولک گلنـــــــــار؛ سپيدار قدت
چه کسی اشک مرا دوخته بر چارقدت؟

چند روزی شده ام محرمت ایلاتی مــن
آخرش سهم دلم شد غمت ایلاتی من
دکتر محمد حسین بهرامیان

حضور گم شده صد هزار آدمِ گم

حضور وحشی رنگ

طنین نعره ی مسلول و خنده ی مسموم

طنین دغدغه، جنگ

یکی به عربده گفت:

"درود بر آبی

به هر کجا که روی، رنگ آسمان آبی است"

به طعنه گفت کسی با غرور و بی تابی :

"ولی نبود آبی

میان هیچ رگی خون هیچ کس هرگز

درود بر قرمز"

فضای ساده و سبز زمین آزادی

در انفجار صدای ترقه ها در دود

نود دقیقه کدورت

نود دقیقه کبود

در آستانه در

غریب و غمزده طفلی کنار وزنه ی پیر

به فکر سنجش وزن هزار ناموزون

و پیرمردی گنگ

تکیده،تشنه،

به دنبال لقمه ای روزی

کدام استقلال؟

کدام پیروزی؟