ادم خوبی باش ولی برای چیزایی که بهت حس خوب میدن!
لبخند بزن، وقتی که دلیل لبخندت خودتی
شاد باش، وقتی که همه غمگینن.
فریاد بزن، وقتی که سکوت تو رو به سمت شکست خوردن میبره.
سعی نکن، تو *باید* همون ادمی باشی که از تمام سختی ها گذشت و به پاداشش رسید.

گفت آدما دو جور گریه دارن وقتی که خیلی غمگینن و وقتی که خیلی خیلی غمگینن
گفتم: خب مگه اینا فرقی هم دارن؟ گفت: آره، دومی دیگه اشک‌ نداره...

آدم‌هایی که شانس اینو نداشتند مورد محبت کسی قرار بگیرند؛
شبیه عروسکی که هیچوقت فروش نرفت، مواد غذایی که قبل از مصرف تاریخشون گذشت و کتابی که هیچوقت ورق نخورد، غمگینن

گفت:آدم ها دو جور گریه دارن؛
وقتی که خیلی غمگینن و وقتی که
خیلی خیلی غمگینن.
گفتم :خب مگه اینا فرقی هم دارن؟
گفت :آره ، دومی دیگه اشک نداره ...

#توئیت

گفت : آدما دو جور گریه دارن؛
وقتی که خیلی غمگینن و وقتی که خیلی خیلی غمگینن.
گفتم : خب مگه اینا فرقی هم دارن؟
گفت : آره؛ دومی دیگه اشک نداره...

✿ کپشن خاص ✿

افراط با ذات زن‌ها در آمیخته
زن ها عاشق زیاده روی‌اند
آنها همیشه 'زیادی' زیبایند و رویایی

روزهایی هم 'زیادی' غمگینند
آنقدر که انگار تمام ابرهای دنیا توی چشمشان جا خوش کرده‌اند و مدام میبارند

و روزهایی 'زیادی' شادند آنقدر که فکر میکنید این همه لبخند و خنده های بی دلیل فقط از یک دیوانه بر می آید

گاهی هم 'زیادی' عاشق میشوند
و این وقت ها
'زیاده' روی می کنند در بوسیدن و به آغوش کشیدن و مُردن

اما این زیاده روی‌ها همه گاه گاه اند
و تحت تاثیر ماه و خورشید و فصل
زن ها تمام روزها و شبهای سال
در هر حال افراطی که باشند یا نباشند
تنها محتاج 'زیادی' دوست داشته شدنند ...

#حسنا_میرصنم

گذرزمان
برآنهاکه منتظرمی‌مانندبسیارکند
برآنهاکه می‌هراسندبسیارتند
برآنهاکه غمگینندبسیارطولانی
وبرآنهاکه به سرخوشی می‌گذرانندبسیارکوتاهست
امابرآنهاکه عشق می‌وزند
زمان راآغازوپایانی نیست!

می دونی آخر هر عشق ته تهش چیه؟ یا مرگه یا جدایی یا عادت یه وقتایی هم نفرت.
خیلی وقتا اونا که عشقشون با مرگ تموم میشه خوشبختن؛
اونا که عشقشون با جدایی تموم بشه غمگینن؛
اونا که به عادت برسن محتاجن، معتادن؛
اونایی هم که عشقشون به نفرت برسه، بدبختن. از هر بیچاره یی بیچاره ترن.
تا حالا فکرشو کردی قراره ما به کدومشون برسیم؟...!

جای تعجب ندارد که گاهی ...

نوشته هایم غمگینند !!

و خودم غمگین تر از آنها

دیگر حتی حوصله جنگیدن با خاطراتم را هم ندارم ...

توانش را نیز !!

راستی !! اگر همین دلخوشی لعنتی هم نبود ...

دیگر تنهایی و خلوت برایم چه مفهومی داشت...!!