ماه چه هلال باشه چه کامل اسمش ماهه!
ماهیت خودشو از دست نمیده...
توام اگه تو برحه ای از زندگیت هستی که ناراحتی
هنوز هم ماهی،هنوزم میدرخشی..
اینو هرگز فراموش نکن!
این غم ها از زیبایی تو کم نمیکنه...!!

‌ما هرگز فراموش نمی‌کنیم
فقط کمی چشم‌هایمان را می‌بندیم
تا بتوانیم زندگی کنیم.

یه چیزایی هست؛
نه میشه نوشت نه میشه به زبون آورد،
و نه میشه فراموش کرد،
همونا می‌شن چروک های صورت، موهای سفید، سردرد، معده درد،
بداخلاقی های گاه و بیگاه....!
• |.

نزار قبانی یه‌ زنی رو ترسیم می‌کنه
به‌نام «لم تخلق للنسیان»:
زنی‌که برای فراموش‌شدن خلق نشده.
می‌گه: یه‌جور زنی هست، که اگه آزارش دادی و رهاش کردی، دیگه شبیهش رو پیدا نمی‌کنی. اون‌وقت تا آخر عمرت تیکه‌تیکه از وجودش رو تو زن‌های دیگه می‌جوری، ولی نمی‌تونی جاش رو پر کنی...

فراموشی گاهی‌اوقات غیر ممکن و سخته چون علاوه بر سایر مسائل مورد بحث، تکه‌ای از وجود خودت رو هم باید فراموش کنی و اگه مسئله زمانی هم پر رنگ باشه، به خودت می‌آی و می‌بینی که عملن خودت رو هم باید فراموش کنی.

‌
و
خدا
صبر
دهد
به
قلبی
که
فراموشی
نمی‌داند .


. .

Remember:

اگر برگشتند، فراموش نکنید که چگونه رفتند.

برکت می‌آید …
زنجیرها شکسته می‌شود
لبخند می‌زنی
و رها می‌شوی از مخمصه‌ها

به خدای دریاهای آبی
به خدای جنگل‌های سبز
به خدای باران
به خدای باد وُ ابر وُ آسمان
به خدای گندم وُ خورشید
باور داشته باش به خدای …

تو رها نشده‌ای
تو فراموش نشده‌ای
تو قرار نیست ببازی
تو قرار بر «رسیدن» داری
رسیدن به زندگی
رسیدن به خودت

تو تنها نیستی
خدا هست
خدا هست …

هر گذشته برای من یک دَره. یک دَر سفید و بزرگ و این دَرها هم‌اندازه قطاری کنار هم قرار دارن. هر گذشته‌ای که نتونستم باهاش کنار بیام برام تبدیل به یک دَر شد که در نهایت مجبور بودم ببندمش و سه قفله‌اش کنم و کلیدش رو جایی بندازم که حتی دیگه خودمم نتونم پیداش کنم. خواستم بگم دَرهای زیادی توی گذشته‌‌ام وجودم داره که بین من و اون اتفاق یک مرز واحدی رو مشخص کرده و این‌قدر شبیه هم هستن که فراموش کنم هر دَر به کدوم خاطره باز می‌شه.

Don't think of revenge. Level up and forget that they existed.

به انتقام فکر نکن.
سطحت رو بالا ببر و فراموش کن که آنها وجود داشته اند.