نزار قبانی یه‌ زنی رو ترسیم می‌کنه
به‌نام «لم تخلق للنسیان»:
زنی‌که برای فراموش‌شدن خلق نشده.
می‌گه: یه‌جور زنی هست، که اگه آزارش دادی و رهاش کردی، دیگه شبیهش رو پیدا نمی‌کنی. اون‌وقت تا آخر عمرت تیکه‌تیکه از وجودش رو تو زن‌های دیگه می‌جوری، ولی نمی‌تونی جاش رو پر کنی...

✿ کپشن خاص ✿

آدم‌ها غیرقابل پیش بینی‌اند!
همانی که فکرش را نمیکردی روزی برود آخرَش جایی میانِ جان کندن‌هایت رهایت میکند و میرود ..
و همانی که رفت و خیال بازگشت نداشت روزی برمیگردد ..همانجایی که به هر جان کندَنی بود فراموشَش کرده‌ بودی! باز میگردد و زندگیَت را پر از دلهره‌ی عشق میکند ..
آدمها غافل گیرت میکنند؛
با رفتارهایشان با حرفهایشان ..
آنجایی که چشم میبیندَد بر روی چشمهایت که روزی زندگی‌اش بودند ..
و آنجایی که میانِ مردم در آغوشت میگیرد و در گوشَت "دوستت دارم" را زمزمه میکند ..!
آدم‌ها را نمیتوانی حدس بزنی ..
نمیتوانی پیش‌بینی‌شان کنی!
غافل گیرت میکنند ..
درست همانجایی که فکر میکردی پیش‌بینی کرده‌ای تمام وجودشان را ..!

#پگاه_صنیعی