در پشت سکوت ها و لبخندها، روان هایی هست فروپاشیده! آدمها شکننده تراز چیزی هستن که ما فکر میکنیم.

این اخلاقمو خیلی دوست دارم...
اینکه سر مشکلاتم آدم پررویم!
میشینم غصمو میخورم ناراحتمو میشم اما بعدش جوری بلند میشم و با نسخه جدیدی از خودم ادامه میدم که تا دو روز پیش لب پرتگاه فروپاشی بودم.
آره شاید بزرگترین ویژگیم همین باشه:
ادامه دادن اونم وقتی که ادامه دادن محاله.

همیشه دیگرانند که سمی‌اند و دیگرانند که قضاوت می‌کنند و دیگرانند که دل می‌شکنند و دیگرانند که بد رفتار می‌کنند! خودمان چه؟ خودمان آدمِ سمیِ جهانِ چند نفریم؟! خودمان چقدر دل شکانده‌ایم و چقدر قضاوت کرده‌ایم و چقدر آدم‌ها را کلافه کرده‌ایم؟ خودمان چند نفر را بی‌آنکه حواسمان باشد، تا مرز فروپاشی روانی برده‌ایم؟ کجا زیاد توقع داشته‌ایم و کجا قدر ندانسته‌ایم و کجا خودخواه بوده‌ایم و فقط به نفع و مصلحت خودمان فکر کرده‌ایم؟!
درستش این است که گاه‌گاهی بیرون دایره بایستیم و به رفتار خودمان هم نگاه کنیم و ببینیم از بیرون چطور به نظر می‌رسیم و کجای این معادله ایستاده‌ایم و چقدر کار داریم تا درست شویم و چقدر راه داریم تا درست رفتار کنیم؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

هستی یه قهوه بزنیم؟
ترجمه : من در مرز فروپاشی کاملم
اگه همو نبینیم نمی‌دونم چه بلایی سرم بیاد .️.

در روابط سمی، همه‌چی تنها ۱۵ دقیقه قبل از فروپاشی، خوب به نظر می‌رسه

وقتی درحال فروپاشی بودی کی نجاتت داد؟؟

تو افسردگی دقایقی وجود داره که مطمئن نیستی بتونی به لحظه بعد برسی. نمی‌دونم چطور بگم که کلیشه نشه. لحظاتی که مطمئنی دقیقه بعد رو با این حد از خلا و فروپاشی نباید ببینی، منطقی نیست که ببینی، اما می‌بینی. می‌بینی و باز درد می‌کشی.
و نمی‌تونم بگم چقدر تجربه این لحظات سهمگینه.

فروپاشی روانی همون جاییه که می‌بینی آخرین پناهت هم داره مثل بقیه باهات رفتار می‌کنه…!

شریف‌ترین لحظاتِ زیستن،
زمانی‌ست که زمین و زمانه
کمر به نابودی و فروپاشیِ تو
بسته و تو همچنان ایستاده‌ای و
دوام می‌آوری.‌‌..

#نرگس_صرافیان_طوفان

یه مرد میتونه در حال فروپاشی باشه، اما یه جوری کنارت آروم وایساده باشه و لبخند هم بزنه که حتی لحظه‌ای به ذهنت نرسه چه آشوبی درونش داره. بوسیدنیه این طاقت و صبر و تحمل.