دلم می‌خواد همه‌چیزارو تلافی کنم. ولی خب فعلاً حوصله‌شو ندارم.

باشه باشه حالا فعلاً از فکرم برو بیرون که فردا کلی کار دارم. قول می‌دم بعداً بهت فکر کنم قول.

آدم‌ها، حتی آدم‌های خیلی نزدیک به هم، گاهی نمی‌توانند نسبت به اطرافیان‌شان پذیرنده/گرم باشند. این سرما نوعی خداحافظی موقت است. همان‌طور که آدم‌ها حق جدا شدن از یکدیگر و خداحافظی ابدی دارند، حق سرد بودن و دور ایستادن، حق خداحافظی موقت هم دارند: فعلاً آن‌جا می‌ایستم و نگاهت می‌کنم.


. .

‏اثرات این گرونی ها و کم ارزش شدن پول ملی الان خیلی مشخص نیست
‏فاجعه اون وقتی رخ میده که جامعه همه پس اندازش رو مصرف کنه و به بی پولی مطلق برسه. فعلاً مردم در مرحله بهت زدگی و تلاش برای کنار اومدنن
‏یه مدت دیگه جوری همه کفگیرشون به ته دیگ میخوره که با یک فاجعه انسانی رو به رو میشیم

‏فعلاً دنبال کسی ام که به جای این که باهام حرف بزنه، باهام سکوت کنه.


#دلنوشته


. .

صبح زود، همین که از خانه بیرون زد گفت: «مسابقه می دیم!»
و قبل از اینکه نظر او را بشنود، ادامه داد: «از الان تا شب».
چشمش به زنی که از سر کوچه می آمد افتاد؛ نگاهش را کج کرد. به شیطان گفت: فعلاً یک – هیچ به نفع من!

ای عزیزان پشت کنکوری
تا به کی داغ و درد و رنجوری ؟

تا به کی تست چند منظوره ؟
تا به کی التهاب و دلشوره ؟

شوخی و طعن این و آن تا چند ؟
ترس و کابوس امتحان تا چند ؟

غرق بحر تفکرید که چی ؟
بی خودی غصه میخورید که چی ؟

گیرم اصلاً شما به طور مثال
کشکی، از بخت خوش، به فرض محال

زد و شایسته دخول شدید
توی کنکور هم قبول شدید

یا گرفتید با درایت و شانس
مدرک فوق دیپلم، لیسانس

گیرم این نحسی است، سعدش چی ؟
اصلاً این هم گذشت، بعدش چی ؟

تازه از بعد آن گرفتاری
نوبت رخوت است و بیکاری

بعد مستی، خمار باید بود
هی به دنبال کار باید بود

آنچه داروی دردمندی هاست
صفحات نیازمندی هاست

گر رضایت دهی تو آخر سر
گه شوی منشی فلان دفتر

به تو گویند : بعله، دفتر ما
هست محتاج آدمی دانا

آشنا با اتوکد و اکسل
و فری هند و آوت لوک و کورل

باید البته لطف هم بکند
چای هم، بین تایپ، دم بکند

بکشد وانگهی به خوش رویی
هفته ایی یک دوبار جارویی

این که از این، حقوق هم فعلاً
ماهیانه چهل هزار تومن!

پس بیایید و عز و جز نکنید
بی خودی هی جلز ولز نکنید