بهش گفتم؛ آمین، هرچی خیره همون پیش بیاد. برسیم به اون نقطه‌ی غیر قابل باوری که بگی‌م "کی فکرشو می‌کرد".

هَر چقدر بیشتر به خدا تکیه کنیم
بیشتر می فهمیم خدا تنها کسی است که قابل تکیه ست 🫀

اگه نمیتونید از کسی که دوستش دارید در برابر والدین یا خانوادتون دفاع کنید نباید وارد رابطه بشید!
مییرسی چرا؟
چون شما از نظر ذهنی طرف مقابل رو نابود میکنین...

همه آدم‌ها شاعرانگی رو بلدن حتی اونی که شاعرانگی رو یادش نگرفته، ولی مهمه در کنار چه کسی قرار می‌گیری چون بعضی از قابلیت‌ها فقط توی شرایط‌‌های خاص و با آدم‌ خاص شکوفا می‌شه. یکهو می‌بینی کسی که اصلا نمی‌دونست شعر چیه، برات در حد شاهنامه شعر گفته و وارد مسیری شده که حتی خودشم به خوابش نمی‌دیدش.

‏جمله‌ی "وای چقدر ساده و احمق بودم" قابلیت اینو داره که هرسال به خود پارسالت بگی
‌

دوام بیاور؛
در مقابل دوست داشته نشدن!
در مقابل تغییر واکنش‌ها و رفتارها!
در مقابل نادیده گرفته شدن و کنار گذاشته‌شدن‌های ناگهانی...
تمرین کن روی هدف‌های خودت متمرکز شوی و آنقدر عمیق و حساب‌شده کارهای خودت را به سمت موفقیت‌های بزرگ و رضایت‌بخش پیش ببری که هیچ زمانی برای گلایه‌گزاری و دلخوری و اندوه باقی نمانَد.
عمیق و وسیع که باشی؛ به هر تکان کوچکی به هم نمی‌ریزی!

#نرگس_صرافیان

دلم آدم امن می‌خواد. واقعی. حمایت‌گر. قابل اعتماد. صمیمی. که آره من کنارتم. با هم درستش می‌کنیم. باهم می‌رسیم. باهم پیشرفت می‌کنیم. اگه بخوام گریه کنم توی بغلش باشه. اگه بخوام بخندم کنار هم باشیم. باهم رفیق باشیم. اگه هر چی شد پشت هم باشیم. موندگار، همیشگی، صمیمی.

استراتژی من برای مقابله با یک روز سخت اینه که شبش مثل سگ گریه کنم.

Some people are just irreplaceable. The things they do, the kindness they show, the feelings they had for you; You may never experience it again for the rest of your life.

بعضی از آدما واقعاً غیرقابل جایگزین شدن هستن. کارهایی که می‌کنن، محبتی که بهت نشون می‌دن، احساسی که بهن می‌دن؛ ممکنه تا آخر عمرت دیگه اون حس رو تجربه نکنی.

‌همونجایی که میشل فوکو می گه:
«گاهی سکوت
نشانه تایید طرف مقابل نیست
بلکه نشانه قطع امید از سطح شعور اوست.»