آغوش تو
چقدر می‌آید
بـه قامتم
در ان بـه قدر
پیرهن خویش
راحتم....  

آغوش تو چقدر می‌ آید
به قامتم
در آن به قدر پیرهن خویش
راحتم!!

#علیرضا_بدیع

.آغوش تو

.چقدر می آید

.به قامتم

.در آن به قدر

.پیرهن خویش

آغوش تو ❣
چقدر می آید به قامتم❣
در آن به قدر ❣
پیرهن خویش راحتم

. ....قامتم خم شد،
دو چشمم ڪور، موهایم سپید

بدتریݧ بیمارے تاریخ،
"تنها بودن" است•••!!


‍

‏استقامتم توی خونه موندن انقدر بالاست
که احساس میکنم تو زندگی قبلیم
لوازم خانگی بودم D:

روبروی هیچ کس جز خدا

زانو نخواهم زد…

حتی اگر آسمان

کوتاه تر از قامتم گردد……

از دختر جوان و چادری پرسیدند: از چه نوع آرایشی استفاده می کنی؟

گفت: اینها رو به کار می برم:

برای لبانم .......... راستگویی

برای صدایم ......... ذکر الله

برای چشمانم ......... چشم پوشی از محرمات


برای دستانم ......... کمک و یاری به مستمندان

برای پاهایم .......... ایستادن برای نماز

برای قامتم .......... سجده بردن برای الله

برای قلبم .......... حب الله

برای عقلم ......... دانایی

برای خودمم ........ ایمان به وجود الله

گفته بودند که از دل برود یار چو از دیده برفت
سالها هست که از دیده‌ی من رفتی لیک
دلم از مهر تو آکنده هنوز
دفتر عمر مرا
دست ایام ورقها زده است
زیر بار غم عشق قامتم خم شد و پشتم بشکست
در خیالم اما
همچنان روز نخست تویی آن قامت بالنده هنوز
در قمار غم عشق
دل من بردی و با دست تهی
منم آن عاشق بازنده هنوز
آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
گر که گورم بشکافند عیان می‌بینند
زیر خاکستر جسمم باقیست
آتشی سرکش و سوزنده هنوز

منحنی قامتم ، تابع ابروی توست
خط مجانب بر آن، طره ی گیسوی توست

حد رسیدن به تو، مبهم و بی انتهاست
بازه ی‌ تعریف دل، در حرم کوی توست

بی تو وجودم بود یک سری واگرا
ناحیه ی همگراش ، دایره روی توست

مهر تو چون می‌دهد، سمت به بردار دل
هر طرفی روکنی، هم‌جهت و سوی توست

پرتو خورشید شد، مشتق از آن چشم تو
گرمی و جان‌بخشی‌اش جزئی از آن خوی توست

چون به عدد، یک تویی ، من همه‌ صفرها
آن چه که معنا دهد قامت دلجوی توست

گر شود آن دم که ما ، زوج مرتب شویم
سر به رهت می‌نهم، چون که سرم گوی توست

هجر و فراقت شکست قائمه ی قائمی
نقطه پرگار عشق ، واله و پی‌جوی توست


{ دکتر محمدحسین قائمی }