نمی دانم که با او می شود ما شد؟
کسی این جمله را پرسید؟
چه باید گفت؟

درونم حس تردیدیست
مرا حتی دگر خود هم نمی فهمد !
میانِ لحظه ای خواهم که ما باشم
دمی دیگر ز دنیا می گریزم تا که تنها شَم

درونم حس تردیدیست
نمی دانم پر از دلبستگی هستم؟
و یا دنبالِ تن پوشی برای خستگی هستم؟

چرا احوالِ عالم را نمی فهمم؟
برایَش خاطرم همچون قراری بی ثمر باشد
به من دلبستگی بخشید و دنیا را ز کامَم بُرد
مرا دلبستگی بگرِفت و دنیایَش به نامم خورد !

چه باید گُفت؟
گمانم بایَدَش در آسمانِ فکرِ دیگر خُفت . . .

بیا قدری رها باشیم
بیا از مالِکیَت ها جدا باشیم
گمانم بی تعلّق زندگی زیباست
وطن در من تمامِ هستیِ دنیاست

مرا وابستگی پوچ است
نشانی در رسیدن نیست

من آنم،
مرغِ افکارم
دَمادَم در پِیِ کوچ است

.محسن محمودنیا

تیکه‌ای از تو درون من جا مونده. یا بیا و بمون، یا بگیر و برو. چون بی‌قراری‌هاش داره روحم رو‌ سوراخ می‌کنه.

کم کم به مرحله‌ای تو زندگیت میرسی که برای نبودن‌ها بی‌قراری نمیکنی، دیر جواب دادن ناراحتت نمیکنه، حساسیت‌هات کمتر میشن و آدم‌ها رو تو جایگاهی از زندگیت قرار میدی که لیاقتش رو دارن.

اعتراف می کنم
دوست داشتن ِ  تو
اندازه ندارد
پارچه نیست که
چند وجب دوستت داشته باشم
و تمام ....
عشق تو
حدو مرز سرش نمی شود
آغوش که باشد
عریانی خودش می آید
ودوستت دارم ها
به شمارش قطره های باران
خیس می کنند بستر ِ بی قراری ها را
و
دوست داشتن هایت به دست و پای
بی تابی ام میپیچد
دوست داشتنی از جنس ماندن
به عمق
گرمای تابستان......



#آزاده_کج_کلاه

یه قراری با هم بذاریم ؟
هر نوشته‌‌ای رو خوندید لایک کنید!‌
نخوندید لایک نکنید.
‌می‌خوام بدونم واقعاً چند نفر می‌خونن اینجارو.
با تشکر و ماچ به کلّه‌تون..️

یکی از نشونه‌های اضطراب پنهان و بی‌قراری، عادت به پریدن توی صحبت طرف مقابله، حتی اگر این پریدن توی ذهنمون باشه و به زبون نیاریمش.

اینکه بتونیم در سکوت ذهنی به طرف مقابل گوش بدیم نشونهٔ آرامشه.

یہ مرحلہ از⁩ زندگی هم ‌ هست ڪہ بهش
میگن:«بی تفاوتی ناشی از⁩ صبر بیش ‌ از⁩ حد»

اینجوریہ ڪہ دیگہ مثل گذشتہ واسہ نبودن ها
بے قراری نمیڪنی، بابت دیر جواب دادن ها
ناراحت نمیشی، حساسیت هات ڪمتر میشہ،
حسودی ڪردنات ڪمرنگ تر میشہ و قبول
میڪنی ڪہ گاهی وقتا آدما رو باید با لیاقتشون
تنها بزاری.
و این مرحله چقدر که با حال خوب همراهه.️.

یه وقتایی دلم می‌خواد کنار کسی باشم که نوتیف پیامش مثل برق یه نگاه بیاد و ناخودآگاه لبخند به لبم بیاره؛ همون کسی که کنارش نه واژه‌ها دست و پا بزنن برای فهمیده‌ شدن، نه زمان قراری برای موندن داشته باشه. فقط یه هم‌صحبت که بشه همه چیز رو، از دل گفت و از دل شنید، بدون وزن قضاوت.

ی مرحله از زندگی هم وجود داره ک بهش میگن
"بی تفاوتی ناشی از صبر بیش از حد"
ک دیگه مثل گذشته برای نبودن ها برقراری نمیکنی
و قبول کردی کاری از دستت بر نمیاد!!!

.࿐

جان و دل از ناز چشمت بیقراری می کنند

من فدای چشم تو ویرانه کردی هر دورا

#راحم_تبریزی