به قطرات زیادی اشک از نوع شوق، نیازمندم.

بارون به تعداد قطراتش
به جونم اضافه میکنه .

[بوسیدن با صدایِ فرود آمدنِ قطراتِ باران بر سقفِ ماشین، در پناهِ شیشه‌هایِ بخار گرفته.]

الان تو اهواز اگه بارون بیاد بجای قطرات بارون از آسمون کوزه میریزه زمین

: محمد

وقتی باران می آید،
تنم را به قطرات باران می سپارم!
می گویند باران رساناست،
شاید دست های من را هم به دست های تو برساند...

مادر ای در گرانمایه عالم خاک نروی از دیده گر چه باشیم در خاک
گرشویم کوزه پر از آب حیات باز یاد قطرات اشک تو افتیم در خاک

ﺑـﺎﺑـﺎ، ﭘـﺲ ﻓـﺮﺩﺍ ﺑـﺎ ﺑـﭽـﻪ ﻫـﺎﯼ ﻣـﺪﺭﺳـﻪ ﻣـﯽ ﺑـﺮﻧـــﻤﻮﻥ ﺍﺭﺩﻭ ...{-45-}
ﺳــﻪﻫــﺰﺍﺭ ﺗـــﻮﻣــﻦ ﻣــﯿــﺪﯼ ؟{-57-}
ﺑـﺎﺑــﺎ ﺳــﺮﺵ ﺭﺍ ﺑـــﻠـﻨــﺪ ﻧــﮑــﺮﺩ . ﺑــﺎﺻـﺪﺍﻳــﯽ
ﺁﺭﺍﻡ ﮔــﻔــﺖ : ﻓــﺮﺩﺍ ﻳـﻪ ﮐـﻢ ﺑـﻴـﺸـﺘـﺮ ﻣـﺴـﺎﻓـﺮ ﻣــﯽ ﺑـﺮﻡ،
ﺳـﻪ ﻫـﺰﺍﺭﺗـﻮﻣـﻦ ﻫـﻢ ﺑـﻪ ﺗـﻮ ﻣـﻴـﺪﻡ .{-49-}
ﺑــﺎ ﻭﻋــﺪﻩ ﯼ ﺷـــﻴــﺮﻳــﻦ ﺑــــﺎﺑـــﺎ ﺧــﻮﺍﺑــﻴــﺪ .
ﺻـﺒـﺢ ﺯﻭﺩ، ﺭﻓــﺖ ﮐــﻨــﺎﺭ ﭘــﻨـﺠـﺮﻩ . ﭘــﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﮐـــﻨـﺎﺭ ﺯﺩ .
ﺑـــﺎﺭﺍﻥ ﺭﻳـــﺰ ﻭﺗـﻨــﺪﯼ ﻣـــﯽ ﺑـــﺎﺭﻳـﺪ . ﻗــﻄــﺮﻩ ﻫــﺎﯼ ﺑـــــﺎﺭﺍﻥ ﺑـﺮﺍﯼ ﺭﺳـﻴـﺪﻥ ﺑـﻪ ﺯﻣـﻴـﻦ
ﻣـﺴﺎﺑـﻘﻪ ﮔـﺬﺍﺷـﺘـﻪ ﺑـﻮﺩﻧـﺪ .
ﺑــﻨـﺪ ﺩﻟـﺶ ﭘــﺎﺭﻩ ﺷــﺪ : ﺁﺧــﻪ ﺗــﻮﯼ ﺍﻳــﻦ
ﺑـﺎﺭﻭﻥ ﮐــﻪ ﻣـﺴـﺎﻓــﺮ ﺳــﻮﺍﺭ ﻣــﻮﺗــﻮﺭ ﺑـﺎﺑــﺎﻡ ﻧــﻤــﯽ ﺷــﻪ ....{-60-}
ﺣﺎﻻ
ﻗﻄﺮﺍﺕ ﺍﺷﮏ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺑﺎ ﻗﻄﺮﺍﺕ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ{-77-}

♥↑پنجره ات را باز کن:
جیره ى شهریورت دارد به اتمام مى رسَد،
هوا دلش هواىِ عاشقى کردن مى خواهد،
هوا دلش قدم زدن روى برگ ها را مى خواهد،
از قدم زدن کنار ساحل خسته شده است،،
بگذار باد پاییزى بر طره ى موهایت بوزد،
اجازه ده که بارانِ پاییز وجودت را خیس کند،
نترس، چتر لازم نیست: اعتماد کن،
خودت را به باران بسپار ،
دستانت را باز کن،
سرت را رو به آسمان نگاه دار،
بگذار قطرات باران خیسىِ چشمانت را بشوید،
نفس بکش،در میان پاییز نفس بکش،
بس است گرما،بس است بى بارانى و بى بادى،
که گفته است پاییز غم گین است؟
وقتى که صداى برگ هایش ،در زیر پاى توست؟
وقتى که وزش بادش لاى موهاى توست؟
وقتى که تلفیق رنگ هایش،به هارمونىِ گونه هایت نزدیک
است…
پاییز خوب است،،
پاییز عاشق است،،
عاشقى کن، پنجره ات را به رویش باز کن،
هوا هم هوایى شده است، دلش عاشقى مى خواهد.↓♥

ﺑـﺎﺑـﺎ ، ﭘـﺲ ﻓـﺮﺩﺍ ﺑـﺎ ﺑـﭽـﻪ ﻫـﺎﯼ ﻣـﺪﺭﺳـﻪ ﻣـﯽ ﺑـﺮﻧـــﻤﻮﻥ ﺍﺭﺩﻭ . ﺳــﻪ
ﻫــﺰﺍﺭ ﺗـــﻮﻣــﻦ ﻣــﯿــﺪﯼ ؟ ﺑـﺎﺑــﺎ ﺳــﺮﺵ ﺭﺍ ﺑـــﻠـﻨــﺪ ﻧــﮑــﺮﺩ . ﺑــﺎﺻـﺪﺍﻳــﯽ
ﺁﺭﺍﻡ ﮔــﻔــﺖ : ﻓــﺮﺩﺍ ﻳـﻪ ﮐـﻢ ﺑـﻴـﺸـﺘـﺮ ﻣـﺴـﺎﻓـﺮ ﻣــﯽ ﺑـﺮﻡ، ﺳـﻪ ﻫـﺰﺍﺭ
ﺗـﻮﻣـﻦ ﻫـﻢ ﺑـﻪ ﺗـﻮ ﻣـﻴـﺪﻡ . ﺑــﺎ ﻭﻋــﺪﻩ ﯼ ﺷـــﻴــﺮﻳــﻦ ﺑــــﺎﺑـــﺎ ﺧــﻮﺍﺑــﻴــﺪ .
ﺻـﺒـﺢ ﺯﻭﺩ، پدر ﺭﻓــﺖ,,دخترک ﮐــﻨــﺎﺭ ﭘــﻨـﺠـﺮﻩ . ﭘــﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﮐـــﻨـﺎﺭ ﺯﺩ . ﺑـــﺎﺭﺍﻥ ﺭﻳـــﺰ ﻭ
ﺗـﻨــﺪﯼ ﻣـــﯽ ﺑـــﺎﺭﻳـﺪ . ﻗــﻄــﺮﻩ ﻫــﺎﯼ ﺑـــــﺎﺭﺍﻥ ﺑـﺮﺍﯼ ﺭﺳـﻴـﺪﻥ ﺑـﻪ ﺯﻣـﻴـﻦ
ﻣـﺴﺎﺑـﻘﻪ ﮔـﺬﺍﺷـﺘـﻪ ﺑـﻮﺩﻧـﺪ . ﺑــﻨـﺪ ﺩﻟـﺶ ﭘــﺎﺭﻩ ﺷــﺪ : ﺁﺧــﻪ ﺗــﻮﯼ ﺍﻳــﻦ
ﺑـﺎﺭﻭﻥ ﮐــﻪ ﻣـﺴـﺎﻓــﺮ ﺳــﻮﺍﺭ ﻣــﻮﺗــﻮﺭ ﺑـﺎﺑــﺎﻡ ﻧــﻤــﯽ ﺷــﻪ .... ﺣﺎﻻ
ﻗﻄﺮﺍﺕ ﺍﺷﮏ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺑﺎ ﻗﻄﺮﺍﺕ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ..

امشب هوا باراني است....
امشب هوا باراني است و من گريه نمي كنم.
امشب هوا باراني است و من نه من امشب مي گريم .
شايد دل گرفته ام،همچو ابر بارني گشايشي از گريه شبانه بگيرد. شايد اشكهايم در ميان قطرات باران گم شود. باران اشكهايم را مي شويد. شايد هيچكس نفهمد كه من گريسته ام. اما نه تو حتماًمي فهمي. فردا كه ببينمت، صفاي آسمان بهاري دلم را خواهي ديد و به نمناكي هواي دلم پي خواهي برد.