داستایوفسکی میگه:

اگر جنگی نتیجه‌اش خوشبختی تمام دنیا هم باشد، باز هم به جاری شدن یک قطره اشک بر روی گونه‌های یک کودک بی‌گناه نمی‌ارزد....

اعتراف می کنم
دوست داشتن ِ  تو
اندازه ندارد
پارچه نیست که
چند وجب دوستت داشته باشم
و تمام ....
عشق تو
حدو مرز سرش نمی شود
آغوش که باشد
عریانی خودش می آید
ودوستت دارم ها
به شمارش قطره های باران
خیس می کنند بستر ِ بی قراری ها را
و
دوست داشتن هایت به دست و پای
بی تابی ام میپیچد
دوست داشتنی از جنس ماندن
به عمق
گرمای تابستان......



#آزاده_کج_کلاه

چشم‌‌هات رو برای چی می‌بندی؟ فقط می‌سوزن؛ مگه نه؟ می‌بندی اما هنوز هم همین‌جایی. روزهای زیادی قطره قطره آب شدی، فقط برای اینکه به اون لجن‌زار نریزی و بیش‌تر از این گند برنداری. اما هنوز هم همین‌جایی. از ناتوانی پاهات راضی‌ای؟ وقتی که نمی‌تونی با دست‌هات فقط دو ثانیه بیشتر حمل کنی؟ وقتی که همیشه باید بایستی، و توی جیب‌ها رو بگردی، تا ببینی به اندازه‌ی کافی برای ادامه دادن آرام‌بخش همراه داری؟ وقتی که می‌خندی و از صداش اذیتی؟ خوبه؟ دوستش داری؟ به اندازه‌ی کافی ازش لذت می‌بری؟ اینطوری می‌خوایش؟ "چه انتظاری داشتی"؟ چشم‌هات رو برای چی می‌بندی؟

‏هیچ هاگوارتزی وجود نداره، هیچ خرگوشی نیست که منو به سرزمین عجایب ببره، چارلی و کارخونه ی شکلات سازی وجود ندارن، اسباب بازیام هیچ وقت در نبود من حرف نمیزدن، هیچ در مخفی پشت کمدم وجود نداره، با یه قطره اشک فرشته ی نجات به دیدنم نمیاد تا همه چیو درست کنه. چون که زندگی واقعی همینه.

خودم رو به در و دیوار میکوبم تا به طور ناخودآگاه حتی یک‌ذره هم شباهتی با شخصیت منزجر کننده‌ی آدم‌هایی که یه روز توو زندگی‌م بودن؛ نداشته باشم. لطفا لطفا لطفا. نمیخوام حتی قطره‌ای از طرز وجودیت‌شون‌ تصادفاً بین تار و پودم جا مونده باشه.

ترکیب قشنگیه : بوی عود و رقصِ قطره های آب رو گلا .

♡

من ؛ طو را...
به سپیدی معصوم کاغذی دوست دارم
که قطره قطره؛
کلماتم بر او می چکند...

#جمال_ثریا.

چقدر واقعا دوسش داری؟!

- من :
تمامی دینم، به دنیای فانی
شراره عشقی، که شد زندگانی
به یاد یاری، خوشا قطره اشکی
به سوز عشقی، خوشا زندگانی


...

دشت‌تراپی لازمم، اینطوری که برم بین اسبها دراز بکشم روی علفزار، بارون بباره و انگشتام رو به آسمون برقصه با قطره‌ها.

میگن لیوان که پر بشه دیگه چه یه قطره
آب روش ریخته بشه چه یه دریا آب فرقی
به حالش نمیکنه چون ظرفیتش پر شده،
این حکایت صبر و حوصله و ناراحتی
و شادی و اعتماد خیلی از ما آدماست.