‏یه جمله انگلیسی خوندم یجا، نوشته بود: «شما یا برا ازدواج وارد رابطه میشین یا شکسته شدن قلبتون» چقد دارک و درست بود…
‏رابطه بی سر و ته میشه همین؛ با کلی خاطره و عشق یهو تنها میشی، تو میمونی با کلی غم و غصه.

سن ۱۸ تا ۲۵ سالگیه آسون نیست!
اشتباه میکنید،سقوط میکنید،
شکست میخورید،متوجه مسائل میشید،
دوستای واقعی رو میشناسید و
خیلی از دوستاتونو رو از دست میدید،
با واقعیت رو به رو میشید،
قلبتون بارها میشکنه،
خودتون رو از دست میدید
و قوی‌تر میشید و این بهترین
سال‌های زندگی شما هم هست؛
درست مثل الماسی که تراش داده میشه
ولی یادت باشه
الماس هیچوقت نمیشکنه


. .

آدم‌ هارو توی قلبتون ببخشید ، نه برای اینکه دوباره بهشون برگردید بلکه دوباره بتونید سالم‌تر و آروم‌تر زندگی کنید 🫀

جدی نگیرین جدی بگیرین قلبتون میشکنه🫀

قلبتونو ندین دست کسی که دوسش دارین، بدین دست کسی که دوستون داره اون بهتر ازش مراقبت میکنه.

No matter how good your heart is, eventually you have to start treating people the way they treat you.

مهم نیست که چقدر قلبتون خوب است، در نهایت باید با مردم همانگونه رفتار کنید که آنها با شما رفتار می کنند.

اون آدمی که با قلبتون صداش می‌زنید و یکهو از ناکجا آباد سر و کله‌اش می‌شه رو همیشه دوتا بیش‌تر دوست داشته باشید.

این برای اونیه که هیچوقت حرفاتو نشنید..!
اونجوری که قلبتون یکی بود ولی مسیرتون از هم جدا:)))))
خواننده ش:

برای کسی که قلبتون رو خورد کرده هیچ انتقامی بهتر از این نیست که رهاش کنید و در رو برای اتفاق‌های تازه‌ای که قراره تو زندگیتون در زمان درستش قدم بزارن باز کنید .

کوتاه براتون آرزو کنم:
امیدوارم قلبتونو پیش آدمی جا بذارین که عقلتون تا ابد تاییدش کنه🫀