ﺗﻜﻴﻪ ﻛﺮﺩﻥ،
ﺑﻪ آدم ها ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ !

" ﺍﻣﺎ " ﺍﺯ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ می ﺗﺮﺳﻢ ...
ﻧﮕﺎه انسانها ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ
" ﺍﻣﺎ " ﺍﺯ ﺳﺮﺩ ﺷﺪﻥ ﻫﺎﻱ ﻧﮕﺎﻫشان
می ﺗﺮﺳﻢ ...
ﺩﺳﺘﺎﻧشان ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ
" ﺍﻣﺎ " ﺍﺯ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﺎﻟﻲ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺩﺳﺘﺎﻧﻢ
ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻢ ...
ﺁﻏﻮﺷشان ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ
" ﺍﻣﺎ " ﺍﺯ ﺩﻭباﺭﻩ ﺑﻲ ﭘﻨﺎﻩ ﺷﺪﻥ
می ترﺳﻢ ...
ﺑﺎ کسی ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ
" ﺍﻣﺎ " ﺍﺯ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﻫﺎ می ﺗﺮﺳﻢ ...
ﻗﺼﻪ ﻛﻮﺗﺎﻩ می ﻛﻨﻢ ...
عشق ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﺍﻣﺎ
ﺍﺯ ﺍﻳﻦ همه " ﺍﻣﺎ " ﻫﺎ می ﺗﺮﺳﻢ

ﺗﻜﻴﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ تو را ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ، اما ﺍﺯ ﺩﻭﺑﺎﺭه ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ میﺗﺮﺳﻢ. چشمانت را ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ، ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺳﺮﺩ ﺷﺪﻥ نگاهت میﺗﺮﺳﻢ. ﺩﺳﺘﺎنت ﺭا ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ، ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺑﺎﺭه ﺧﺎلی ماندن ﺩست‌هایم میﺗﺮﺳﻢ. ﺁﻏﻮشت ﺭا ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ، ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺩﻭباﺭه بی‌پناه ﺷﺪﻥ می‌ترﺳﻢ. ﺑﺎ تو ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﻮﺩﻥ ﺭا ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ، ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺑﺎﺭه ﺭﻓﺘﻦ‌ﻫﺎ میﺗﺮﺳﻢ. ﻗﺼﻪ را ﻛﻮتاه ﻛﻨﻢ، من عشق ﺭا ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ، ﺍﻣﺎ ﺍﺯ همه‌ی این “اما”ها میﺗﺮﺳﻢ …

ﺗﻜﻴﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ انسان ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ میﺗﺮﺳﻢ !
ﻧﮕﺎه انسانها ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﺍﻣﺎ ﺍﺯﺳﺮﺩ ﺷﺪﻥﻫﺎی ﻧﮕﺎهشان میترﺳﻢ !
ﺑﺎ کسی ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﻫﺎ میﺗﺮﺳﻢ !
ﻗﺼﻪﻛﻮﺗﺎﻩ میﻛﻨﻢ؛
عشق ﺭﺍﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﺍﻣﺎ
ﺍﺯ ﺍﻳﻦ همه"ﺍﻣﺎ" ﻫﺎمیترﺳم !

قلب‌ هايتان را از
حقارت كينه تهي كنيد
و با عظمت عشق پر كنيد
زيرا كه عشق چون عقاب است
بالا مي‌پرد و دور...

كينه چون لاشخور و كركس است
كوتاه مي‌پرد و سنگين
جز مردار به هيچ چيز نمي‌انديشد...

" ملاصدرا "

ترسناك نيست كه هربارى كه با كسى
حرف ميزنى ميتونه آخرين دفعه باشه ؟
اينو هميشه به ياد داشته باش...

زندگى خيلى كوتاهه...
مهربون باشيم...

سلام خداے مهربانم

ميخوام حرف دلمو بهت بزنم

به اندازه تمام بزرگیت دوستت دارم

شكر ميكنم تو را با تمام وجودم و به خودم مي بالم كه خالقي مثل تو دارم

تو از همه چيز برايم سنگ تمام گذاشتي

حتي توي رفاقت

تو دوست مهربان و وفادار من هستي

چقدر خوبه كه تو دوستم داري و من عاشقانه ميپرستمت كه تو شايسته پرستيدنی

خدا خيلے شرمندتم كه من بعضی وقتا
تو رفاقتمون كوتاهی كردم ای بزرگترين معشوق دنيا منو ببخش

حال زن ها
از دستهايشان پيداست
زني كه
انگشتهايش را سوهان ميكشد
رنگ ميزند
و روزي هزار بار توي نور خورشيد نگاهش ميكند
حال دلش فرق دارد
با زني كه ناخنهايش يكي در ميان
كوتاه و بلند است
زني كه با شكستن يك ناخن
هر ٩ تاي ديگر را كوتاه ميكند
ببين اگر دلش بشكند
با دنيا چه ميكند..
حال زن ها را
از دستهايشان ميتوان فهميد

ميگن خواب مرگ كوتاهه ،ولى چه فرق عجيبى است بين"مرگ" و "خواب" وقتى "عزيزى"خوابيده دلت مى خواد حتى هيچ پرنده اى پر نزنه تا بيدار نشه و وقتى "مرده"...دوست دارى با بلندترين صداى دنيا بيدارش كنى ولى افسوس ...
امروز پنج شنبه و شب جمعه است
يادى ازعزيزان به خواب رفته ى ابدى كنيم.
بياييم با يك فاتحه آرامش خواب را به روحشان هديه دهيم ...

بانويي ميگفت:
عبور باد از لاي چتري هاي بلوندت را ديدم
ومن تار مويي ك پيشاني ام را قلقلك ميداد ب زير مقنعه ام هدايت كردم
به استين هاي كوتاه مانتو ات خيره شدم
ومن ساق دست هايم را صاف تر كردم
به مانتو نازك و يقينا خنك تو فكر كردم
ومن چادرم را روي سرم مرتب كردم
براي من همين بس بود ك راننده تاكسي مرا با احترام
خانم خطاب ميكند و تورا خانوووووومي....

ای تیر، خطا كن! هدفت قلب رباب است
یا حنجره سوختهٔ تشنهٔ‌ آب است؟

كوتاه بیا تیر سه شعبه، كمی آرام
هو هو نكن این شاپرك تب‌زده خواب است

او آب طلب كرده فقط، چیز زیادی است؟
گیرم كه ندادند ولی این چه جواب است؟

رنگش كه پریده، دو لبش مثل دو چوب است
نه، تیر! تو نه، چارهٔ كارش فقط آب است
سید محمد بابا میری