آنان که درونی آرام ندارند

اطراف خود را

شلوغ می کنند!

دیدی چقدر

آن خانه

پر از مجمسه و

چیزهای لوکس بود!

ما انسانهای عجیبی هستیم

وقتی به دستفروش فقیری میرسیم که جنس خود را به نصف قیمت می فروشد با کلی چانه زدن او را شکست میدهیم و اجناسش را به قیمت ناچیز می خریم

بعد به کافی شاپ لوکس شخص ثروتمندی میرویم و یک فنجان قهوه را ده برابر قیمت نوش جان میکنیم و انعامی اضافه نیز روی میز میگذاریم و شادمانیم
شادمانیم که فقیران را فقیر تر میکنیم
شادمانیم که ثروت مندان را ثروتنمند تر میکنیم
این است
فقر فرهنگی....

جهان در تورمی مملو از تعفن دارد به سرآغاز پایان نزدیک می شود.
چیزی برای نفس کشیدن نمانده است, حتی ناچیزکی اکسیژن.
خشم ,آتش , ظلم , سرهای بی تن, کودکان غرق خون, مردگان گرسنگی برده ی کنار خیابان های لوکس فاحشه ها, نفاق, ارتشا, جنگ, تجاوز...
از اینهمه نیامدن خسته نشدی بزرگ؟
ما خسته ی انتظاریم!

یکی از لوازم تحریرای لوکس زمان ما دهه هفتادیااز این پاک کنایی بودکه یه سرش پاک میکرد اون یکی سرش جارو! لامصب حکم Iphone ۵sرو داشت :|

آخر خط ___________
از انتظار حادثه
در گذار فاجعه
از این همه ترس
باید ترسید
از نسل های مسموم
در بیمارستان لقمان الدوله
والیوم ، ترامادول ، قرص برنج
از این آخر خط ها
باید ترسید
از شهری که در پایینش
روی دیوارها
حدیث قناعت نوشته اند
و کمی دورتر
در بالای شهر
بیلبورد بزرگ کالایی لوکس
خیابان را روشن کرده است
باید ترسید
و تو گل را دود می کنی
و در توهمی
و گرنه درد دارد « بودن » در اینجا
تو میخندی؟!