هیچ کس منتظر خواب تو نیست
که به پایان برسد
لحظه ها می آیند
سالهامیگذرند
وتودر قرن خودت می مانی
ما از این قرن نخواهیم گذشت
ماازاین قرن نخواهیم گریخت
با قطاری که کسان دگری ساخته اند
هیچ پروازی نیست برساند مارابه قطار دگران
وبه قرن دوهزار
مگرانگیزه وعشق
مگراندیشه وعلم
مگر آیینه وصلح
وتقلا وتلاش
بخت از آن کسی ست
که مناجات کند باکارش
ودر اندیشه ی یک مسئله خوابش ببرد
وکتابش رابگذارد در زیر سرش
وببیند در خواب
حل یک مسئله را
باز باشادی درگیری یک مسئله بیدار شود
قرن ها گرچه طلبکار جهانیم ولی
ما بدهکار جهانیم
در این قرن چه باید بکنیم؟
هیچ کس گاری مارابه قطاری تبدیل نکرد
هیچ کس ذوق واندیشه ی پرواز نداشت!
هیچ کس ازسرعبرت به جهان خیره نشد!
هیچکس از سفری تحفه وسوغات نداشت!
من در این حیرانم
که چرا قافله ی علم از اینجا نگذشت؟
یااگر آمد ورفت
پدرانم سرگرم چه کاری بودند؟؟

سهــــراب سپهری

خداجونم...
نمیدونم...دراین دنیای آشفته
چه بنویسم چه بخونم
فقط میگم چه مجنونم چه دلخونم
خداجونم...
شدم خسته
ازاین دنیای پایسته
ازاین تکرار
ازاین غم های پیوسته
خداجونم
بگیردستم که من مستم
زهجریاربشکستم
خداجونم عزیزمن
بکن مارابه دلبروصل
که تا در عصرنسیان نبازیم اصل
خداجونم
ببین این دل چه کاردارد
دراین دنیای آشفته
میون مردمی خفته
هوای یاردارد
خداجونم
تو ای زیباترین عشقم
رسا آن منجی مارا
آن دلبرشیرین،یاردلارا را
که بامقدم پاکش
به دنیا بازگرداند صفارا
خداجونم...
رسان یارضعیفان را
رفیق بی رفیقان را
که رهگذر پریشون است
دراین دنیا چه حیرون است
علی زارعی(رهگذر)‏