تا حالا متوجه این‌ موضوع شدید که آدم‌های خوشگل ازت تعریف میکنن، پولدارها ساپورتت میکنن، ورزشکارها کلی بهت راهنمایی میدن، باهوش‌ها و اون‌هایی که درسشون خوبه توی درس‌هات به دادت میرسن، و فقط اون آدم‌هایی که هیچی برای ارائه ندارن دنبال هر راهی هستن که تو رو تحقیر‌ کنن و پایین بکشن؟

"what if i never find love?"
"don't worry. then, love will find you."
"how?"
"in its own mysterious and magical ways."
"why?"
"because souls like you deserve to be loved."

- اگر هیچ موقع عاشق نشم چی؟
نگران نباش، عشق راهش رو به سمتت پیدا می‌کنه.
- چجوری؟
راه و روش خاص خودش رو داره.
- چجوری؟
چون آدمایی که روحیه‌ای مثل تو دارن ارزش دوست‌داشته شدن رو دارن.

توی اتاق درمان اسم یه آدمایی رو میاری که تا دو دقیقه پیش یادت نبود این آدما وجود دارند.

تو دوست نداشتنی نیستی! فقط آدمایی کنارتن که دوست داشتن و بلد نیستن.

گاهی اوقات آدم از دوستی نه نصیحت می‌خواد، نه توصیه، نه راهنمایی و نه حتی حمایت.
صرفاً “همراهی” می‌خواد و همراهی.
اگر این رو تونستی به انجام برسونی می‌تونی به خودت بگی دوست.
وگرنه که با سرزنشگر بیرونی تفاوتی نداری.

زندگی کوتاه تراز اونیه که بخوای آدمایی رو اطرافت جمع کنی که سواد ارتباط ندارن و تو حالا بجای اینکه از سمت طرف مقابلت فهمیده بشی، باید مابقی عمرت و بذاری برای کسی که نه سواد رابطه داره، نه میخواد که یاد بگیره!
بعد به خودت میای میبینی تو تا سطح اون پایین اومدی، ولی اون تا سطح تو بالا نیومده!

En büyük huzur, huzurunu bozan kişilerden
uzak durmaktır..

بزرگترین آرامش، دور موندن از آدمایی هست که آرامشتو بهم میزنن


. .

از چه آدمایی متنفرم؟
از آدمایی که بر آگاهی از اینکه نقطه ضعف هات چی ها هستن یا کجای روحت زخمی تره، در جهت منافع خودشون ازت سواستفاده میکنن! و دقیقا اون لحظه از زندگی که در آسیب پذیرترین حالت ممکنی، میان زخمات رو فشار میدن، اینا اون دسته از آدمایین که هرگز نمیبخشمشون.

ادمایی که جزییات یادشون میمونه خیلی به گا میرن.

آدمایی که متعلق به ورژن قبلی ما بودن ممکنه که بعد از تغییرات درونی دیگه نتونن در سبک جدید زندگی ما رو همراهی کنن.