‌
‏احساس تعلق نداشتن، یکی از بدترین حسای دنیاست؛ مدام این حس باهاته که اینجا جای تو نیست، اضافی هستی و همه چی برات اشتباهه.
‌

بین کسی که توی قلّه به دنیا اومده با کسی که کوه رو بالا رفته تا به قلّه رسیده فرق زیادی هست!

نیاز نیست مدام خودتو مقایسه کنی ‌...


. .

بنده با تعادل موافقم. نه این که اونقدر دور باشم که چهره‌مو یادت بره و نه اونقدر نزدیک که مدام برات از خودگذشتگی کنم و تو هم یه روزی بهم بگی «مگه من ازت خواستم؟!» کنارتم اما دقیقا جایی که باید باشم. نه بیش‌تر و نه کم‌تر.

people keep telling me that life goes on, but to me that’s the saddest part

مردم مدام بهم میگن که زندگی ادامه داره،
اما برای من غم انگیزترین بخش همینه.

You can't grow with people who keep trying to bring you back down to a level that you've already leveled up from .

شما نمی توانید با افرادی رشد کنید که مدام سعی می کنند شما را به سطحی که قبلاً از آن بالاتر رفته اید، برگردانند .

به نظرم کوچک شمردن غم یک نفر دیگه و مدام یادآور شدن به اینکه «برو خدا رو شکر کن فلان نشده» از ضایع‌ترین کارهاست!

من متوجه ته کشیدن احساساتم هستم؛ مثل یک باتری که مدام نیاز به شارژ داره اما زود خالی می‌شه.
نمی‌دونم چرا اغلب در بهترین لحظات، احساس جداافتادگی می‌کنم؟

‏فکر اینکه باقیمونده‌ی عمرم هم بخواد مثل تا اینجاش پیش بره، مدام مثل یه حفره‌ی بزرگ ترسناک می‌بلعدم.

می‌گه:

یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتم اینه که مدام بین اینکه آیا با بعضی آدما باید صبوری کنم یا بذارمشون کنار دارم کش می‌آم. گاهی خیلی سخته که بفهمی این آدم کسیه که باید بخاطرش طوفان رو تحمل کنی تا به هوای آفتابی و دوران درخشش بعدش باهاش برسی یا نه، اون صرفا یه و کلا آدم تاکسیکه و آدم زندگی تو نیست!

‏خیلی وقتا هم حس ناکافی بودنت صرفا به خاطر اینه که مدام داری زور میزنی که درست بودنت رو در جای غلط اثبات کنی.