نه عاقدی در کار بود.
نه خطبه ای.‍.
نه کاغذی امضا کردیم.
نه قراردادی.
ولی.
چه تعهد شیرینی..
دسـتهایش.
مرابه تمام آدم های سرزمینم.
حرام کرد....️.
. .

نه عاقدی در کار بود
نه خطبه ای
نه کاغذی امضا کردیم
نه قراردادی
ولی
چه تعهد شیرینی
دسـتهایش
مرابه تمام آدم های سرزمینم
حرام کرد....️

دلم میخواهد آلزایمر بگیرم
ویک فنجان چای را در اتاقی بنوشم
که نمیشناسم
در اتاقی که هیچ قاب خالی عکسی مرابه گذشته نرساند
ومن این نباشم که هستم
گاهی که دلم میگیرد
دلم میخواهدکه دیگردلم نگیرد

خداوندا ❣
مرابه بزرگی چیزهایی که ارزانی ام کرده ای آگاه کن،
تا
کوچکی چیزهایی که ندارم آرامشم رابهم نریزد...!!!

الهی آمین

مرا دوباره شکستید یادتان باشدکه
انتقام بگیرم اگر زمان باشد
مرابه جرم پریدن ...
به خاك افتادم
که
آسمان شما باز، آسمان باشد !
دراین زمانه، آدم به مرگ محکوم است
اگرکه صاحب یک قلب مهربان باشد

ﺑﻪ ﮐﺪﺍﻣﯿﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻣﺮﺍﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯾﺖ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺯﺩﯼ،
ﮐﻪ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ!‏

پروردگارا!
درمیان این همه آشنا
درمیان این همه دوست،
تنهاتویی که درسخت ترین لحظات
و در تمام ساعات در کنارمی
ومرابه خاطرکاستی ها
خطاهاولغزشهایم سرزنش نمی کنی؛
عاشقانه می پرستمت تا ابد.

"بچه ها لطف کنین این متن وبخونین وحتما اگه میشه نظرتونو بگین درموردش!!
البته اگه آقای مدیر تاییدش کنه"
در امتداد یک خیابان
ودر انزوای یک شب بی پایان
شاید به سوی پیچیدگی یک پوچی
جایی که نور تسلیم یک بی نهایت عمیق میشود
وگیاه چشم به طراوت ماه میدوزد
دلم دیوانه وار مشت میکوبد به دیوارهای عدم!!
فریاد میکشد نبودنت را!!
من پلک میزنم ردپایت را
ونفس نمیکشم هوای نبودنت را...
تو در من فروریخته بودی انگار...
تو از من مجنون زنجیری کوچ کرده بودی
ومرا نه به باد،نه به ماه و نه حتی به زمین
به خویشتنم سپرده بودی...
ومن نمیدانستم...قسم به آبی نگاهت،نمیدانستم
که اگر نباشی
که اگر احساس وجودت هرروز در من متبلور نشود
من هیچم...راه به جایی ندارم...دارم؟؟!!
تو بگو
تو که بذر وجودم را از ازل در بستر ابد به امانت گذاشتی
توکه از خاک به افلاکم رساندی
بگو...
به کجا قدم گذارم که سایه ی امنت در آن پهن نشده باشد؟؟!!
راه به کجا برم بی تو؟؟!!
جایی که خورشید خاکسترش را بر سر خلق میریزد؟؟یا آنجا که زمین سر بازمیزندگردش به دور خورشید را
وفقط روز میسازد وروز...روزهایی که هیچکدام به سال نمیرسندودر بلوغ محو میشوند!!
کجا روم بی تو؟؟!!
که اگر جایی باشد،که اگر جایی باشد
مرابه آنجا بی توچه کار؟؟!!
مرا بخوان
باز مرابه سوی خود بخوان...
که اگر نخوانی
تارهایی که بر در ودیوار وجودم بسته،مرا میبلعند وروحم جایی در نزدیکی خاکسپاری کنجشکهای زنده،
به خوابی ابدی فرو خواهد رفت!!
پس مرا بخوان
مرا دوباره به خود دعوت کن...
مرا از خودم بگیرو تا نهایتت ببر...
مامنی ندارم...قسم به مستی انگورها...راه ندارم
من از تو به تو بازخواهم گشت
فقط کافی ست مرا بخوانی
تا به مقصد آسمان این بار
بند کفشهایم را محکم تر ببندم...

کسی مرابه آفتاب معرفی نخواهدکرد...
کسی مرابه میهمانی گنجشک ها نخواهدبرد...
پروازرا به خاطر بسپار
پرنده مردنی ست....

چشمانت راورق بزن شايددرگوشه اي ازآن مرابه يادگاركشيده باشي!!!