آن‌ را که حلال زادگی عادت و خوست؛
عیب همه مردمان به چشمش نیکوست
معیوب، همه عیب کسان می‌نگرد،
از کوزه همان برون تراود که در اوست

شبتون در پناه حق .️

و تن‌هایی که در تنهایی به وطن‌هایی فکر می‌کنند،
که مردمان شادتری دارند نه غم‌زده و نگران.

اهل شعرم
اهل تنهایی و درد . . .
پیشه ام فریاد است
کاسبم ؛ کاسب دل . ‌ . .
صادراتم شادی ؛ وارداتم غم و درد
دوستانی دارم سردتر از سردی برف
گاه گاهی یخشان میشکند . . .
گاه گاهی دلشان می سوزد . . .
ولی از روی ترحم !
سرزمینی دارم مردمانش همه دوست
ولی از روی ریا . . .

#سهراب_سپهری

گفتند: داروی دل چیست
گفت: از مردمان دور بودن...

.࿐

دروغ است آنچه می‌گوید : "بدبختی یا نیک‌بختی هرکسی بسرش نوشته شده"
این هم سخنی است که از کیش‌ها برخاسته و در میان مردمان پراکنده گردیده ، این نیز دروغ و بی پایه است ؛ بدبختی یا نیکبختی جز از کارهای خود آدمیان برنخیزد ...


- احمد کسروی
. ورجاوند بنیاد

✿ کپشن خاص ✿

این را دیگر همه ی مردمانِ حاضر در اقلیمِ اطرافم میدانند که هر چند صباح یکبار ، بقچه ام را می اندازم گَلَم و با بغلی از کاغذ باطله راه می افتم میروم پشتِ هیچستان ! همانجا که سهراب بود …
تا شاید بتوانم دور از معاشرت و همهمه ی آدمها ، کمی از خودم را پیدا کنم ! چرا که من میدانم ، هرکجا ازدحام باشد ، صدایِ نور ، عطر آب ، سایه ی گنجشکها و رقص شمعدانی و دستِ خدا … گم میشوند !

در سکوت و غیبت از میانِ مردم است که تو میتوانی بیشتر آسمان را تماشا کنی و صفحات میان کتابت را ببوسی و یک تسبیح برداری و ذکر بگیری که “ چرا هستم !؟ “ و “ آخرین کار پیش از مرگم چه باید باشد ؟ “

و این بار دست از پا دراز تر برگشته ام !
شاید خیال کنید با طوماری حدیث و پند و نصیحت میخواهم آن ته مانده حوصله تان را بجَوَم و از آنچه فهمیده ام بگویم ! نه !
من دریافتم … به خوبی دریافتم …
نه آنقدر بزرگ هیبتم که جهان بی من بخشکد و مردم در نبودم تلف شوند یا در خاطرشان بمانم !
نه آنقدر ناچیزم که نشود لکه ای ، جوهری نور از حضورم بیوفتد روی زمین و جوانه شود ..

دریافتم آدمی همواره چیزی میانِ خوف و رجا بوده ! چیزی بینِ هیچ چیز و همه چیز بودن ! …
دریافتم که باید ما بقیِ ایامِ پیش رویم را به شنیدن بگذرانم … و بپذیرم من از دانستنی ها ، اندکی میدانم !
آن هم این است که :
“ هیچ چیز نمیدانم “


#میم_سادات_هاشمی

دنیا جای ژست‌های تهی، لحظه‌های تهی، مردمان تهی، و نیازهای بی‌پایه و امیال قلابی‌ست.

. .

تو مرا گرم بخوان
گرم بگیرم در بر
مردمان هر چه بگویند، گناهش با من
#منزوی



#mim.

پیش از آنکه معشوقه‌ام شوی
هندیان و پارسیان و چینیان و مصریان
هر کدام تقویم‌هایی داشتند
برای حساب روزها و شبان
و آنگاه که معشوقه‌ام شدی
مردمان، زمان را چنین می‌خوانند:
هزاره‌ی پیش از چشم‌های تو
یا هزاره‌ی بعد از آن...
.️
#نزار_قبانی




#mim.

در این زمانه
درخت‌ها از مردمان
خرّم ترند...!
-سهراب‌سپهری