رفتنت
دردی را
درمان نمی کند؛
بمان،
بمان و
زخم هایم را
مرهمی باش،
زخم هایی که
تنها
برای التیام
دست های تو را می شناسند.

#محمدشیرین_زاده

از دور بغلت می‌کنم، آروم و بی‌صدا، دست‌هام رو مثل یه حصار دور تنت می‌پیچم، که مبادا تیکه‌تیکه‌های قلبت از هم بپاشه. سرم رو نزدیک گوش‌ت می‌آرم، زمزمه می‌کنم: غصه نخور‌ی‌ها، همه چی درست می‌شه. شاید باورش سخت باشه، شاید این جمله‌ها مثل مرهمی باشن که روی زخمِ عمیقت جواب نمی‌ده. می‌دونم، هر شب با اشک‌هایی که نمی‌ریزی خفه می‌شی و هر روز رو با یه لبخند خالی از دل، می‌گذرونی. ولی یک روز می‌رسه، همون روزی که فکر می‌کنی هیچ‌وقت نمی‌آد، همه‌ی این غم‌ها، این بغض‌ها، توی خاطراتت محو می‌شن. اون روز، همین لحظه‌های شکستگی برات می‌شه یه نشونه، که چطور توی تاریک‌ترین شب‌ها هم خودت رو نگه داشتی.

عشق آنطور که آن شاعران می‌گویند، لطیف نیست. عشق دندان‌هایی دارد که گاز می‌گیرند و زخم‌ها هرگز بسته یا فراموش نمی‌شوند حتی اگر دیگری مرهمی برای آن‌ها باشد. یادگاری‌ها را نمیتوان از یاد دور ریخت.

. .

سلام بر کسانی که
مَرهَم بودند
اما خود مرهمی نداشتند
ᅟ

سلام بر کسانی که مَرهم بودند،
اما خود مرهمی نداشتند.️

...

خداوندا...

جای سوره ای بنام عشق در کتابت خالیست
که اینگونه آغاز شود...

و قسم به روزی که دلت را میشکنند
و جز خدایت مرهمی نخواهی یافت...

#ناشناس

خدایا . . . !!
جای سوره ای به نام " عشق " در قرآنت خالی است ..
که اینگونه آغاز گردد :
و قسم به روزی که قلبت را میشکنند ،
و جز خدایت مرهمی نخواهی یافت . .!!

چرا تا میروی زنبق برایت زار میگرید
حیاط خانه هم از هجر تو سرشار میگرید

چه کردی با در و دیوار خانه در فراق تو
نه تنها سوسن و ریحان! در و دیوار میگرید

چه گفتی موقع رفتن به گوش یاس در ایوان
بجای عطر، هر شب در فراقِ یار میگرید

تو رفتی! از سرِ غنچه دگر گل بر نمی آید
به امید وصالت غنچه در گلزار میگرید

نمیدانم چرا پیچک سر دیوار خشکیده
تمامِ خانه از دلشوره ی آوار میگرید

نشستم در فراقت حافظ و عطار میخوانم
دو بیتی های شــاد حضرتِ عطار میگرید

گرفتم تار در آغوش ، شاید مرهمی باشد
زدم تا گوشه ی شهناز، دیدم تار میگرید

تو
ناب ترین مرهمی
برای جان
خسته ام ...

#فاطمه_کیارسی

خدا برای دلم مرهمی می خواهم از جنس خودت؛
نزدیک، بی خطر،بخشنده، بی منت