فلتقع بالحب مع شخصا یری أن "حزنک" هو أکبر مصائبه...
دلبستهی کسی شو که
"غمگین شدن تو"
بزرگترین دل‌نگرانی‌اش باشد.
پست ها و اس ام اس های مربوط به کلمه ی مصائب
عزیزان علاقه مند جهت ارسال جملات خود میتوانند با تلفن همراه به سایت ما وارد شوند تا پس از ثبت نام و ایجاد پروفایل قابلیت ارسال جمله برایشان فعال گردد،
شما میتوانید دوستان جدید در «کپی پیست کن» بیابید :)
عادت کردهام به همه چیز و
خو گرفتهام با انواع دردها،
دیگر هیچچیز و هیچ کس
غافلگیرم نمیکند...
کنار آمدهام با تغییرات و تنوع آدمها،
کنار آمدهام با مصائبی که هست
و یاد گرفتهام چطور ببینم و
لذت ببرم و دوست داشتهباشم و
عبور کنم. و پذیرفتهام دلیلی ندارد
همیشه بمانم و همیشه بمانند وهمیشه اوضاع و شرایط و احوال
بر یک قرار باشد!
شدهام مصداق بارز همین
مصراع از سعدی:
«ببین و بگذر و خاطر به
هیچ کس مسپار»
میبینم و میگذرم و دل نمیبندم،
به هیچکس، به هیچچیز، به هیچجا...
.
#نرگس_صرافیان_طوفان
عادت کردهام به همه چیز و
خو گرفتهام با انواع دردها،
دیگر هیچچیز و هیچ کس
غافلگیرم نمیکند...
کنار آمدهام با تغییرات و تنوع آدمها،
کنار آمدهام با مصائبی که هست
و یاد گرفتهام چطور ببینم و
لذت ببرم و دوست داشتهباشم و
عبور کنم. و پذیرفتهام دلیلی ندارد
همیشه بمانم و همیشه بمانند وهمیشه اوضاع و شرایط و احوال
بر یک قرار باشد!
شدهام مصداق بارز همین
مصراع از سعدی:
«ببین و بگذر و خاطر به
هیچ کس مسپار»
میبینم و میگذرم و دل نمیبندم،
به هیچکس، به هیچچیز، به هیچجا...
.
#نرگس_صرافیان_طوفان
"ام المصائب"
انگار تو را به همین سادگی ها نمی توان نوشت.
از بس که خدا توی چشمهایت متانت گذاشته است.
اشک ریخته ای
ولی همیشه ایستاده ای.
نشکسته ای .
انگار یک جوری٬
یک حسی
توی همین آرام سوختن هایت هست که زیباترت می کند.
انگار توی همه روضه ها یک آرامشی می ریزد از چشمهایت که ما را هم آرام می کند.
یک شکوهی که دلگرم می کند آدم را.
که دلداری می دهد بعد این همه سال ما را.
خواستم بگویم
حتی اگر این روزها ٬
که ما در دنیا غرق شده ایم
اما
تو همیشه همان شکیبای باشکوه همیشه های مایی خاتوون...!
اگر دو برادر همسان را به مدت سه سال هر روز به بدترین شکل کتک بزنند و به اولی بگویید کتک خوردنش جزئی از یک تمرین ورزشی است و به دومی هیچ دلیلی برای کتک خوردنش ارائه ندهید، برادر اول بعد از سه سال به ورزشکاری قوی و با اعتماد به نفس بالا، و برادر دوم به انسانی حقیر و سرشار از عقدهها و کینهها تبدیل می شود.
کتک خوردن و رنج برای هر دو یکسان است، اما تفاوت در حکمتی است که می تواند به رنج کشیدن «معنا» بخشد. یکی به امید روزهای بهتر رنج می کشد و دیگری با هر ضربه خرُدتر و حقیرتر می شود.
اینکه چگونه با سختیها و مشقتهای زندگی کنار بیاییم و به آنها واکنش نشان دهیم، نهایتاً محصول یک «تصمیم شخصی» است.
میتوانیم تصمیم بگیریم به سختیها و مصائب اجتناب‌ناپذیر زندگی از منظر «معنا و حکمت» نگاه کنیم تا در پسِ هر ضربهٔ روحی و هر لطمهٔ جسمی تنومندتر، مقاومتر و آگاهتر بیرون بیاییم یا اینکه تصمیم بگیریم در بهترین حالت یک «قربانی منفعل» با حیاتی پر از غم باشیم...
"ویکتور فرانکل"
یازینب مددی
هرکسی روزی خود را به طریقی گیرد
روزی من در ید ام المصائب زینب است
"ام المصائب" انگار تو را به همین سادگی ها نمی توان نوشت. از بس که خدا توی چشمهایت متانت گذاشته است. اشک ریخته ای ولی همیشه ایستاده ای. نشکسته ای. از شب های تنهایی و بی مادری تا همین شب های تنهایی و بی یاوری. انگار یک جوری٬ یک حسی توی همین آرام سوختن هایت هست که زیباترت می کند. انگار توی همه روضه ها یک آرامشی می ریزد از چشمهایت که ما را هم آرام می کند. یک شکوهی که دلگرم می کند آدم را. که دلداری می دهد بعد این همه سال ما را. خواستم بگویم حتی اگر این روزها دست هایت را بسته باشند٬ تو همیشه همان شکیبای باشکوه همیشه های مایی خاتوون...!