ادمهای سالم به خاطر حجب و حیا همیشه عقب میمونن.
توی موقعیت های کاری میگن نکنه حق کسی ضایع بشه
توی روابط عاطفی میگن نکنه مزاحم باشیم
توی معاملات مالی میگن نکنه بی انصافی کنیم و...
خلاصه همیشه این طناب نامرئی حیا دور گردنشون هست و نمیذاره به اونجایی که لیاقتش رو دارن برسن.
درحالی که ادم‌های سالم از چرخه کشور حذف میشن ادمهای فاسد و عوضی پا روی صورت بقیه میذارن با سرعت فزاینده قله‌های موفقیت رو فتح میکنند.
مسخرش اینه که همیشه افراد سالم برای کار درست زحمت میکشن ولی اخرش اونی که توی سیستم رشد میکنه همون شارلاتانی هست که هیچ غلطی نکرده.

شرط دل دادن دل گرفتنه

شرط طمعه نشدن گرگ شدنه

دنياى امروز ما پر از معاملات بى رحمانس

کاش قطار دنيا لااقل براي من يکى مي ايستاد و پياده مي شدم...