من می‌دونستم آدم‌ها دروغ‌گو هستند. من می‌دونستم آدم‌ها شریف نیستند. من می‌دونستم آدم‌ها فراموش کننده هستند. من می‌دونستم آدم‌ها چیزی که می‌گن نیستن. من می‌دونستم آدم‌ها می‌تونند در یک لحظه تمام حرف‌هایی که زدن رو فراموش کنند. من تمام معایب و باگ‌های آدم‌ها رو می‌دونستم و نمی‌خواستم تو یادآور این‌ها برای من باشی. کاش تو آدم نبودی. کاش تو هیچ‌وقت نبودی. کاش به تو فکر نکنم. کاش بیشتر اَز این من و خودت رو از خودت نااُمید نکنی. آه اَز جوانی. آه از جوان‌های بدون چراغ در سیاهی.

یکی از معایب خودشیفته بودن می‌دونید چیه؟! این‌که شما حس می‌کنید تمام آدم‌های روی کره‌زمین دارن به شما نگاه می‌کنند و به همین دلیل هیچ‌ کاری نمی‌تونید کنید. می‌ترسید از شروع و ضعیف بودن؛ حتی یه نقطه ضعیف‌ بودن.

آدم خوشحال از نظر من کسیه که همه احساسات خودش رو همونطوری که هستن دیده و شناخته و پذیرفته و با آگاهی از رنج ها و کاستی هاش ،خودش رو دوست و قبول داره
و آدم خوشحال یک فرد ناآگاه و بی دغدغه نیست بلکه فرد رنج کشیده ایه که تونسته با چالش هاش کنار بیاد و‌ با پذیرش کمبودهاش به صلح برسه و خودش رو با همه محاسن و معایبش در کنار هم تعریف کنه و بشناسه و پذیرفته باشه.

. .

بالا رفتن سن مزایا و معایبی داره،
مثلا کلمات روزنامه رو از نزدیک نمیبینی
ولی احمق هارو از دور تشخیص میدی!

یه جمله ی قشنگ

نزدیک شدن به مرز پنجاه سالگی، معایب و محاسنی داره، حروف رو از " نزدیک" نمیبینی ولی احمقها رو از "دور" تشخیص میدی.

.
مردم حتی زمانی هم که از شما میخواهند معایب شان را آشکارا به آنها بگویید انتظار ستایش و تحسین دارند

#سامرست_موآم