زیاده خواهی ِ دل بود، یاد ِ من باشی
مرا که آینه ها هم نمی شناسندم...
{ #معصومه_صابر }


. .

و زندگی همین بود
لبخندی و اشکی
فنجان ِ چای ِداغی که در خیال ِ کسی سرد شد!
و زندگی
همین بود
چیزی که بر دل یا در دل ماند!
ذوقی از نفسی
یا نفسی از غمی...
همین ها بود زندگی!

#معصومه_صابر

با تو می آمدم
با تویی که رفته بودی
و اینگونه آمدن
خود،
هزار بار رفتن بود...
{ #معصومه_صابر }

. .

از رد شکستگیِ دلِ آدم
گلی می روید سرخ
که غریبانه زیباست
و عطرِ عجیبش
همیشه بر پیراهنِ صاحب دل می‌ماند...

#معصومه_صابر

. .

باید قبول کرد
در نهایت
تنها تویی
و او که در آینه است
همه‌ی آدم‌ها را دوست بدار
اما
تنها
سر بر شانه‌ی خویش بگذار...
{ #معصومه_صابر }

. .

پرسیدم بهار چیست؟
کسی گفت، امیدواری دانه‌ای در دل خاک سرمازده.
شوق عشقی، در جان خسته‌ی آدمیزادی …

#معصومه_صابر

🩵🪽
من
غمی که لب ایوان آفتاب پریده ی نبودنت نشسته ام.
بی آب و دانه،
بی آواز ...
امشب
به خوابم که آمدی،
فردا هم نشد
نشد!
{ #معصومه_صابر }
کاش خوابی خوش باشم
.‌ .

اما عزیز من
هر آنچه شد خودت را تنها مگذار!
و بگذار منحنیِ روی صورتت
آدم ها را به فکر بیاندازد
که آدمی با لبخند چقدر زیباترست!
و نذر کن
حال ِ خوب را
میان پریشانیِ زمین...
که شاید دلیل خلقت آدمی
همین دو سه خط باشد!...
{ #معصومه‌_صابر }

. .

•
غنیمت است در این روزگار خندیدن

- معصومه‌ صابر

♡

.
یاری می خواستم
"یار"ی میخواستم
گرفتم دستانِ خودم را
و دور شدم...

#معصومه_صابر

. .