می‌گفت: "من نه جا می‌زنم و نه درجا"، خواستم بگم من جا نزدم، هیچ‌وقت جا نزدم اما تا دلتون بخواد درجا زدم. اگر بخوای با این دیدگاه بهش نگاه کنی که: "زندگی تا درسی رو یاد نگیری تکرارش می‌کنه"، من فکر کنم الآن توی مقطع پست‌داک درحال دفاع از تزم باشم.

Be kind, almost everyone goes through private struggles at some point.

مهربون باش، تقریباً همه تو یه مقطع زمانی دچار کشمکش های خصوصی میشن...

احساس درد ، همراهِ ما بزرگ می شود و هر ثانیه ، استانداردها و آستانه ی هشدارش تغییر کرده ، و به احساساتی که پشتِ سر گذاشته ، بی تفاوت می شود . دردهایِ دیروز ، مسخره ترین اتفاقات از نگاهِ امروز ماست و دردهای امروز هم قطعا برایِ فردا و فرداهایمان پیش پا افتاده و دم دستی خواهند بود ، پس غصه خوردن برایِ احساسات و مشکلاتِ مقطعی که با گذر زمان ، بی اهمیت می شوند ، منطقی نیست !
از آدم هایِ دیروز ، آن ها که لیاقت داشته اند ، هنوز هم هستند و آن ها که ارزش ماندن نداشته یا به ما مربوط نبوده اند ، بی آن که بخواهیم یا حواسمان باشد ؛ فراموششان کرده ایم .
هم دردها و هم آدم ها ، راحت تر از چیزی که فکرش را می کنیم ، فراموش می شوند ... باید به "زمان" سپرد ،
زمان ؛ تکلیفِ اهمیت و ارزش اتفاقات و آدم ها را روشن می کند .

. .

سعی کن تو هر مقطعی از زندگی ات هستی..️

مدرسه ، دبیرستان و دانشجو.‌...
هر جایی از زندگی ات که قرار داری
از همه لحظاتت لذت ببری.!..

خودتو دوست داشته باشی برای زمانت ارزش قائل باشی!..

منتظر نباش همش تموم بشه !

از مسیرت لذت ببر!

خوش باش!..

این روزایی که لحظه شماری میکنی زودتر تموم بشه راحت شی!
توی چشم به هم زدن تموم میشه و میره!..

و تو می مونی با یه عالمه خاطره!..

اونجاست که برمیگردی میگی چه دورانی بودا..!.️.
‌
از جایی که هستی لذت ببر رفیق!..

پ.ن: این پست رو بفرست برای اونی که
به خوندنش نیاز داره.

#شبتون_بیفکر

‏در یک مقطع از زندگی پول حرف اول رو میزنه.. اون مقطع از روز تولد تا مردن شماست.

‏شدیدا به یه بغل خوب نیازمندم هر چقدر هم که شده مقطعی و سطحی

‏کاش یه چیزی وجود داشت، یه کسی وجود داشت که آرومم میکرد، تو مقطع فعلی زندگیم به هیچ چیز به اندازه آرامش نیاز ندارم

✿ کپشن خاص ✿

ما که هیچگاه آن طرف قصه نبوده‌ایم.
ما که هیچگاه نه معشوقِ مجنونی بودیم و نه شعرِ شاعری.
ما همیشه عاشق بودیم و شاعر.
شما همیشه معشوق بودی و شعر.
شعر گفتن بلدیم و شعر شدن نه!
شما که شعر شدن بلدی،
شما که مطلعی و مقطع،
شما که مبدئی و مقصد،
شما بگو معشوق بودن چه حالی دارد؟

#مهسا_جلال

احساس درد ، همراهِ ما بزرگ می شود و هر ثانیه ، استانداردها و آستانه ی هشدارش تغییر کرده ، و به احساساتی که پشتِ سر گذاشته ، بی تفاوت می شود . دردهایِ دیروز ، مسخره ترین اتفاقات از نگاهِ امروز ماست و دردهای امروز هم قطعا برایِ فردا و فرداهایمان پیش پا افتاده و دم دستی خواهند بود ، پس غصه خوردن برایِ احساسات و مشکلاتِ مقطعی که با گذر زمان ، بی اهمیت می شوند ، منطقی نیست !
از آدم هایِ دیروز ، آن ها که لیاقت داشته اند ، هنوز هم هستند و آن ها که ارزش ماندن نداشته یا به ما مربوط نبوده اند ، بی آن که بخواهیم یا حواسمان باشد ؛ فراموششان کرده ایم .
هم دردها و هم آدم ها ، راحت تر از چیزی که فکرش را می کنیم ، فراموش می شوند ... باید به "زمان" سپرد ،
زمان ؛ تکلیفِ اهمیت و ارزش اتفاقات و آدم ها را روشن می کند .

. .

در مقطعی از سال هستیم که جمله


"از شنبه"

به جمله

"ایشالا بعد از عید"

تبدیل میشه