تفڪرِ رسیدن
بہ بن‌بست را باید از بُن بست
زندﮔﻴﺖ ﺭﺍ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﯽﻧﻮﺍﺯﯼ
ﺑﻪ ﺯﻭﺩﯼ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻓﻬﻤﻴﺪ
ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ
ﻣﻬﻤﺎﻥِ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽِ ﺯﻧﺪﮔﻴﺖ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.
ﻣﻬﻤﺎﻥﻫﺎ ﻣﯽﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﻣﯽﺭﻭﻧﺪ...
ﻭ ﻓﻘﻂ ﺧﻮﺩﺕ
ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺷﻨﻮﻧﺪﻩ ﺧﻮﺩﺕ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﺎﻧﺪ
ﻳﺎﺩﺕ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻬﻢ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻃﻮﺭﯼ ﺑﻨﻮﺍﺯﯼ
ﻛﻪ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﻟﺬﺕ ﺑﺒﺮﯼ
ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮﯼ ﻭ ﺑﺮﺍے ﺧﻮﺩﺕ ﺩﺳﺖ ﺑﺰن
پس : دم بگیرید از عشق.️
و هر چیز دیگر را بازدم کنید ....

ساز زندگیتون همیشہ ڪوک
ماچ به تک به تک شما عزیزای دلم..️

آدم‌هاوقتی می آيند
موسيقی شان راهم باخودشان می آورند
ولی وقتی میروند
با خودنمی برند‌‌!
آدم‌هامی آيند و می روند
ولی دردلتنگی هايمان‌‌
شعرهايمان‌‌
روياهای خيس شبانه‌‌مان میمانند‌‌‌
جا نگذاريد‌
وقتی که میرویددیگر
به خواب،خاطره‌‌‌ےآدم برنگرديد

توجيه بی دليل برخی گناهان：

1. غيبت : تو روشم ميگم

2. تهمت : همه ميگن

3. دروغ : مصلحتی

4. رشوه : شيرينی

5. ماهواره : شبکه های علمی

6. مال حرام : پيش سه هزار ميليارد ديگه چی هست !؟

7. ربا : همه ميخورن ديگه

8. نگاه به نامحرم : يه نظر حلاله

9. موسيقی حرام : آرامش بخش

10. مجلس حرام : يه شب که هزار شب نميشه

11. بخل : اگه خدا ميخواست بهش ميداد

" خدا عاقبت همه رو به خير کنه "

یه ﻭﻗﺘﺎﻳﯽ ﺑﺎﺩ ﻣﻴﺎﺩ
ﭘَﺮﭘَﺮ ﺳﻮﺧﺘﻪﻫﺎﯼ ﻳﻪ ﺑﺮﮒ ﭼﻨﺎﺭ،
ﻣﻴﮕﻪ ﮐﯽ ﻭﻗﺘﺸﻪ ﮐﻪ ﺑﻔﻬﻤﯽ ﻳﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﻫﺴﺖ
ﺍﻳﻦ ﻭََﺳﻄﺎ ﺍﺳﻤﺸﻮ، ﺗﻮ ﻣﻴﺬﺍﺭﯼ ﻋﻼﻗﻪ،
ﻭﻟﯽ ﺣﺴﻮﺩﯼ، ﻳﻪ ﭼﻴﺰِ ﺩﻳﮕﻪ، ﻳﻪ ﻧَﻘﻞ ﻭ ﺣﺮﻑِ ﺩﻭﺭ،

ﻳﻪ ﻭﻗﺘﺎﻳﯽ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺑﺰﻧﯽ ﺯﻳﺮ ﮔﺮﻳﻪ
ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺑﺮﺍ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻪﻥ
ﻳﻪ ﻭﻗﺘﺎﻳﯽ
ﻳﻪ ﻭﻗﺘﺎﻳﯽ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺑﺎﺩ ﺑﻮﯼ ﻏَﻢ ﻭ ﺁﺑﺎﻥ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﺑﻴﺎﺭﻩ
ﺍﻭﻥ ﻭﻗﺖ ﭼﯽ؟
ﻳﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﻌﺪﺵ ﺗﻮ ﮐﺠﺎ، ﺩﻧﻴﺎ ﮐﺠﺎ، ﺍﻳﻨﺠﺎ ﮐﺠﺎ !
ﻳﻪ ﻭﻗﺘﺎ ﮐﻪ ﺧﻴﻠﯽ ﺩﻟﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﺑﺮﻭ ﻳﻪ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﺑﺬﺍﺭ
ﻳﺎ ﺑﺮﻭ ﭘﻴﺶ ﻳﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﻔﻬﻤﻪ ﺣﺎﻝِ ﻋﺰﻳﺰِ ﺁﻳﻨﻪ ﺧﺮﺍﺑﻪ
ﺍﻳﻦ ﺩﻝِ ﺑﯽﺻﺎﺣﺒﺖ ﺷﮑﺴﺘﻪ

ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﺑﮑﻨﯽ !
ﮐﺎﺵ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦِ ﺑﯽﺧﻮﺩﯼ ﻫﻢ ﻧﺒﻮﺩ
ﺣﺎﻻ ﻫﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﯼ ﻳﻪ ﺟﺎﯼ ﺧﻴﻠﯽ ﺩﻭﺭ
ﺧﺴﺘﻪﺧﺴﺘﻪ ﺭﻭﻳﺎﻫﺎﺗﻮ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻮﺭ ﻭ ﺍﻭﻧﻮﺭ ﺟﻤﻊ ﮐﻨﯽ
ﺑﻴﺎﺭﯼ ﺗﺎ ﺑﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻳﻪ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻭﻝِ ﺭﻓﺘﻨﻪ

آدم‌ها
عطرشان را با خودشان می آورند
جا می گذارند
و می روند‌‌
آدم‌ها
می آيند و می روند
ولی
توی خواب‌های مان می مانند‌
‌
آدم‌ها
می آيند و می روند
ولي
ديروز را با خود نمی برند‌‌
آدم‌ها
می آيند
خاطره‌هايشان را جا می گذارند
و می روند‌‌ ..

آدم‌ها
می آيند
تمام برگ‌های تقويم بهار می شود
می روند
و چهار فصل پاييز را
با خود نمی برند‌‌ ..

آدم‌ها
وقتی می آيند
موسيقی شان را هم با خودشان می آورند
و وقتی می روند
با خود نمی برند‌‌ ..

آدم‌ها
ميی آيند
و می روند
ولی
در دلتنگی هايمان‌‌
شعرهايمان‌‌
روياي خيس شبانه‌‌مان می مانند‌‌‌
جا نگذاريد
هر چه می آوريد را با خودتان ببريد‌
به خواب و خاطره‌‌‌ی آدم برنگرديد ..