یه موقع‌هایی هست که دوست داری حرف بزنی٫ تلاش کنی٫ بجنگی ولی نمیدونی دیگه برای چی باید تلاش کنی و ادامه بدی، چون هیچ چیز قشنگی باقی نمونده و دیگه شک داری که ارزشش رو داره یا نه.

‏یه موقع‌هایی دلم می‌خواد شب بزنم بیرون، برم یه جایی که ویوی شهر داشته باشه، بایستم؛ حرکت ماشینا رو نگاه کنم، چراغای روشن خونه‌ها رو بشمرم، صدای شهر و بشنوم و برای چند دقیقه از روزمرگی‌هام فاصله بگیرم.

بعضی موقع‌ها از بعضیا خبر نگیر میبینی که فقط تو داشتی خبر میگرفتی، فقط تو داشتی برای بقای اون رابطه تلاش میکردی، خبر نگیر خبر هم نگرفت فدای سرت، یه رابطه‌ای تموم شده که کلی انرژی ازت میگرفت، یه آدمی از زندگیت حذف شده که بود و نبودت براش مهم نبوده.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

من بی‌ادب نیستم، فقط بعضی موقع‌ها کلمات جایگزینی که حق مطلب رو ادا کنه پیدا نمیکنم.

•
پاتریک خطاب به باب اسفنجی:کی میخوای یاد بگیری داداش؟بعضی از موقع‌ها "نه" همون "آره" خودمونه.🤍

「♡」

•
وقتی به خاطر چیزهای کوچیک زندگی می‌کنی، تازه اون موقع‌ست که می‌فهمی واقعاً داری زندگی می‌کنی.

「♡」

‏قشنگ ‌ترین قسمت‌ ماجرا همونجاییه که دلتو آروم میکنی تا آبروتو نبره موقعِ دیدنش…

بعضی موقع‌ها، خودمون دوست نداریم حالمون خوب شه؛ چون «درد»، آخرین حلقه‌ی اتصالمون به چیزیه که از دست دادیم..



. .

‏ولی برای داشتنت تلاش نمیکنم
‏صبر میکنم تا خودت بیای بخوای منو
‏اون موقع‌اس که از ته دل بهت میرسم...

کی و کجاشو هیچــکس نمیدونه
اصلا شاید هیچ وقت از تنهایی در نیای
ولی خدا نکنه کسی‌رو پیدا کنی
که به دلت بشـینه و
یه حس دوطرفه بینتون به وجود بیاد
اون‌موقع‌ست که انتقام همه‌ی این تنهایی‌ هارو ازش میگیری!
از خودش،
از بغلش،
از لباش،
از بودن کنارش....