"خدايــــــــــــا

" بیــــــــــداری☺

اون دنيــــــا که داری گناهای يواشکی

مون رو نشـــــــون ميدی

کــــــاش گريــــــه های

يواشــــکی مون روهم نشون بدی!!!!!

کمی با من مدارا کن کمی با من مدارا کن
که خود را با تو بشناسم من گم را تو پيدا کن

تو را از شب جدا کردم تو را از قصه آوردم
نمی شد با تو بد باشم نمی شد از تو برگردم

نه از برگم نه از جنگل نه از باران نه از شبنم
نه آن تعميدی رودم نه آن مريم ترين مريم

منم همسقف ديروزی که عطر خانگی دارد
که دستان تو را بايد به شام سفره بسپارد

کمی به من مدارا کن کمی با من مدارا کن
صبوری کن تحمل کن من گم را تو پيدا کن

اگر سختم اگر دشوار اگر سيل مصيبت وار
اگر تلخم اگر بيمار منم از عشق تو بسيار

منم هم خون و هم گريه که بغضش را به دريا داد
که از اوج پريدن ها بر اين ويرانه ها افتاد
کمی به من مدارا کن کمی با من مدارا کن
صبوری کن تحمل کن من گم را تو پيدا کن

دربزرگراه زندگی،
همواره "راهت" "راحت" نخواهد بود.
هرچاله ای "چاره ای" میاموزد.
بكوش و نااميدی را بكش.
برای جلوگيری از"پس رفت" پس، بايد "رفت"