حسين جان

آبرويم را بگير
و
آب رويم را نگير
گريه ام وقتي نميگيرد خجالت ميکشم

ﺑﻌﻀﻴﺎ ﺍﻳﻨﻘﺪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻲ ﻫﺴﺘﻦ
ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﮕﺎﻫﺸﻮﻥ ﮐﺮﺩ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ﺣﺎﻻ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺩ ﺍﻳﻨﻘﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻴﺪ
ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﻴﮑﺸﻢ

بمان!
من منت تو را ميکشم و تو،
منت بودنت را به رخ واژه ها بکش!...

تا تو رفتی اين دل من بی تو تنها مانده است

آتشی زين کاروان رفته بر جا مانده است

روزها بگذشت و من در شوق ديدارم هنوز

منتظر چشمم به بازيهای فردا مانده است

طاقت بار فراقت بيش از اينم مشکل است

همتی کاين رهرو کوی وفا وا مانده است

روز و شبها با خيالت گفتگوها کرده ام

زنده مجنون با اميد عشق ليلا مانده است

شوق ديدار تو بر اين دل تسلی ميدهد

زين سبب در اين مصيبتها شکيبا مانده است

در ميان بحر غمها زورق قلبم شکست

قايق بشکسته سرگردان به دريا مانده است

سهم من از گردش دور زمان شادی نبود

بار سنگينی ز ناکامی و غمها مانده است

کاش بودی و ميديدی چه دردی ميکشم

ای طبيب من ؛ مريضت بی مداوا مانده است

تا تو رفتی اين دل من بی تو تنها مانده است
آتشی زين کاروان رفته بر جا مانده است
روزها بگذشت و من در شوق ديدارم هنوز
منتظر چشمم به بازيهای فردا مانده است
طاقت بار فراقت بيش از اينم مشکل است
همتی کاين رهرو کوی وفا وا مانده است
روز و شبها با خيالت گفتگوها کرده ام
زنده مجنون با اميد عشق ليلا مانده است
شوق ديدار تو بر اين دل تسلی ميدهد
زين سبب در اين مصيبتها شکيبا مانده است
در ميان بحر غمها زورق قلبم شکست
قايق بشکسته سرگردان به دريا مانده است
سهم من از گردش دور زمان شادی نبود
بار سنگينی ز ناکامی و غمها مانده است
کاش بودی و ميديدی چه دردی ميکشم
ای طبيب من ؛ مريضت بی مداوا مانده است