نمیدونم درکم میکنید یا نه ولی،
من اجتماعیترین آدمگریز دنیام. وقتی تو جمعم، یه جوری اجتماعی و بگو-بخندم که انگار دارم لذت دنیا رو میبرم، ولی در درونم دارم لحظهشماری میکنم که برگردم خونه، برم تو غار تنهاییم و ترجیحاً تا مدتها ازش درنیام.
پست ها و اس ام اس های مربوط به کلمه ی مَگر
عزیزان علاقه مند جهت ارسال جملات خود میتوانند با تلفن همراه به سایت ما وارد شوند تا پس از ثبت نام و ایجاد پروفایل قابلیت ارسال جمله برایشان فعال گردد،
شما میتوانید دوستان جدید در «کپی پیست کن» بیابید :)
شمارو نمیدونم ولی من وقتی اونی که دوسش دارم باهام بد حرف میزنه میشینمگریه میکنم
حرفها اگر جان داشتند، ریشههای نازک گیاهی بودند که نفوذ میکنند در خاک تن.
آدم با حرف زدن احیا میشود. این را منِ آدمگریز میگویم.
هر بار از گفتگوی دو نفرهمان برمیگردم، انگار آن چاه سرریز شده دوباره خالی میشود و دنیا بهاندازهی زمانی که بر ما گذشت، تحملپذیر.
میدانم که در این گفتگوها چیزی هست. برخلاف همهی وقتها، در جوار یار موافق، دلم میخواهد وراجی کنم چون همهی کلمهها، حتی بیهودهترینشان از میان قلبمان عبور میکنند و عاری از همهی چیزهایی هستند که در مناسبات اجتماعیمان تلاش میکنیم، حفظشان کنیم.
انگار ادامه پیدا میکنی در آدمی که رازهایت را با خودش میبرد. انگار هستیات وجه تازهای پیدا میکند وقتی فاش میکنی خودت را و غریقِ رنگهایی میشوی که از کلمههای دیگری در تو میریزد.
با هم حرف بزنید
↯↯خـُـــــــــــــــدایا
مَگر بودنِ او در ڪِـــــــــــــنارم
چقدر از جَهــــــانت را میگرفـــت.
.. ..
مَگر چمدانت چقدر بود ؛ که تمام زندگیَم را با خودت بُردی ؛ پدر!
مَن از نَســــل لِـــــیلی ام...
مَن از جِنـــس شــــیرینَم...
مَن دُخــــــترم...
با تمام حساســـیت های دُخترانه ام...
با تَلنگری بارانـــی میشوم...
با جُـــــمله ای رام میشوم...
با کَلـــمه ای عــــــاشق میشوم...
با پُــــــشت کردنی ویــــــران میشوم...
به راحَتی وابَــــــسته میشوم...
با پیــــــروزی به اُوج میرسم...
هنوز هم با عروسَـــــــکهایم حَرف میزنَم...
هنوزم هَم برایِشان لـــالـــایی میخوانَم...
من دُخـــــترم...
پُر از راز...
هرگز مرا نَخواهی دانِــــست...
هرگز سَرچِشــمه اَشکــــــهایم را نمی یابی...
هرگز مرا نِمیفَــــهمی...
مَگر از نَـــــــسلم باشی...
مَگر از جِنــــسم باشی...
مَن از نَســــل لِـــــیلی ام...
مَن از جِنـــس شــــیرینَم...
مَن دُخــــــترم...
با تمام حساســـیت های دُخترانه ام...
با تَلنگری بارانـــی میشوم...
با جُـــــمله ای رام میشوم...
با کَلـــمه ای عــــــاشق میشوم...
با پُــــــشت کردنی ویــــــران میشوم...
به راحَتی وابَــــــسته میشوم...
با پیــــــروزی به اُوج میرسم...
هنوز هم با عروسَـــــــکهایم حَرف میزنَم...
هنوزم هَم برایِشان لـــالـــایی میخوانَم...
من دُخـــــترم...
پُر از راز...
هرگز مرا نَخواهی دانِــــست...
هرگز سَرچِشــمه اَشکــــــهایم را نمی یابی...
هرگز مرا نِمیفَــــهمی...
مَگر از نَـــــــسلم باشی...
مَگر از جِنــــسم باشی...
[b]*ــــــــــــــــــــقاصدک خیـــــســــــــــــــــــــ*[/b]