وقتی احساساتت را بروز نمی دهی ؛
جانت گورستانِ عواطفت می شود،
سرکوب عواطف از پا در می آورد آدمیزاد را!
و میشود :
یا مُهری بر دل
یا بندی بر پای
یا دردی بر جان!!!

دلخوریهای ریز ریز
بی مِهری‌های بزرگ ‌میاره

.

آهای اشغالگر

بر دیوار خانه ام

.. ننویس

در این سرزمین

عربی را

فقط بر سنگ قبرها می نویسند

***

آهای نامسلمان

من شیعه ام

و بر مُهر

سجده می کنم

تو مُهری به پهنای یک شهر را

.. غصب کرده ای

***

خانه ها را

به دنبال چه می گردی

همه دختران شهرم

مسلحند

یا به تو شلیک می کنند

.. یا به آرزوهایت

***

تا از گرسنگی نمرده ای

برگرد

به نخل های شهرم طمع ندوز

این نخل ها

سفره ی دشمن نیستند

سنگر چریک های مقاومتند

***

رادیوی تو

امشب ترانه عربی می خواند

اما فردا

اخبار فارسی پخش خواهد کرد

:و مجری با هیجان خواهد گفت

خرم شهر ؛ شهر خون

آزاد شد