𝐒𝐨𝐦𝐞𝐭𝐢𝐦𝐞𝐬 𝐭𝐡𝐞 𝐰𝐫𝐨𝐧𝐠 𝐜𝐡𝐨𝐢𝐜𝐞𝐬 𝐛𝐫𝐢𝐧𝐠 𝐮𝐬 𝐭𝐨 𝐭𝐡𝐞 𝐫𝐢𝐠𝐡𝐭 𝐩𝐥𝐚𝐜𝐞𝐬

گاهی اوقات انتخاب‌های اشتباهمون مارو به مکان‌های درست می‌کشونه🤍

♡

بگذار
دوستت بدارم
تا از اندوه دور بمانم
تا از تاریکی برهم
تا از زشتی دور شوم
بگذار دمی در کف دستان تو بخوابم
ای امن‌ترین مکان‌ها....️

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

یه فرد حساس بودن خیلی هزینه داره، آدم همیشه سعی میکنه احساساتش رو پنهون کنه، هیچ کس نمیدونه جزئیات چقدر بهش آسیب میزنن، هیچ کس نمیدونه یک کلمه ساده از فرد موردعلاقش چقدر امکان‌ داره اذیتش کنه، هیچ کس هیچ وقت نمیفهمه که این کارای کوچک چقدر اهمیت دارن براش.

دل هم دلای قدیم اونجا که سعدی میگه :
هر شاهدی که در نَظر آمد به دلبری
در دل نیافت راه که آنجا مکانِ توست..

گاهی فکر می‌کنم مگر می‌شود آدم‌ها این‌قدر راحت و هر چند وقت یک‌بار کنارِ معشوقه‌ای جدید بایستند و دو نفره‌هایشان را به معرض نمایش بگذارند؟
انگار خودشان ثابت‌اند و آدمِ کنار دستی‌شان فقط عوض می‌شود...
در همان مکان‌ها، با همان خنده‌ها
با همان ژست‌های مضحک که مثلاً من خیلی خوشبختم و افسوس به حالِ آن‌هایی که فقط می‌آیند تا جای خالیِ نفرِ قبل را پر کنند!

. .

‏«الحضن هو اکثر الاماکن الضیقة إتساعاً.»

«آغوش وسیع‌ترین مکانِ کوچکِ دنیاست.»

The quality of your vision drives the quality of your life. If you see a possibility, explore it. If you have a dream, live it.

کیفیت دیدت کیفیت زندگیت رو افزایش میده اگر میبینی چیزی امکان‌‌ داره، کشفش کن.
اگر رویایی داری، زندگیش کن.

‌‌‌‌‌‌.࿐

باید یک مکانی باشد،
هر مکانی...
حتی یک مکانِ خیالی!
تا بتوانیم به آنجا برویم
و از نو زاده شده
برگردیم...

دل هم دلای قدیم اونجا که سعدی میگه :
هر شاهدی که در نَظر آمد به دلبری
در دل نیافت راه که آنجا مکانِ توست..

حالا که خوب نگاه می‌کنم می‌بینم من آدم خوشبختی بوده‌ام، بسیار خوشبخت.
من بدون در نظر گرفتن نظرات آدم‌‌های دیگر، کارهایی که دوست داشته‌ام را کرده‌ام و مسیرهایی که می‌خواسته‌ام را رفته‌ام. من جوری زیسته‌ام که خودم دوست داشته‌ام و بیرون زده‌ام از تمام قاب‌ها...
من از روزی که یادم هست به تمام اجبارها پشت کرده‌ام و خط باطل کشیده‌ام روی تمام حصارها.
من از روزی که یادم هست، سرکش و گستاخ بوده‌ام در مقابل کسانی که می‌خواسته‌اند طرز فکر و نقطه‌ی امن خودشان را به من تحمیل کنند.
من از روزی که یادم هست، در حال عبور بوده‌ام، از مکان‌ها، محدودیت‌ها، آدم‌ها...
از روزی که یادم هست تلاش کرده‌ام؛ برای بهتر زیستن، بهتر بودن، بهتر شدن... من همیشه در تکاپو بوده‌ام برای رسیدن به آرزوهایی که محال می‌پنداشته‌ام، و در حال گریز بوده‌ام از کسانی که دغدغه‌شان چیدن بال‌های خیالی پرواز من بوده.
من آدم‌های خوب زیادی را شناخته‌ام و آدم‌های خوب زیادی را دوست داشته‌ام.
من از آجر رنج‌هایم پله ساخته‌ام، و با ساده‌ترین اتفاقات و جزئیات، دلخوشی‌های کوچک و امنی پس‌انداز کرده‌ام برای خودم.
من تلاش کرده‌ام کسی باشم که بعد از من بگویند؛ هیچ چیز حریفِ این آدم نشد،
که شکست‌ناپذیرترین بود و خوشبخت‌ترین!
من از روزی که یادم هست؛ یادم هست خوشبختم...

#نرگس_صرافیان_طوفان