چیزایی که من نمیتونم فراموش کنم،
تو اصلا یادت نیست!
• |.|

عرفان طهماسبی میگه:
با اینکه دلگیرم ازت، الهی دنیا
برات بسازه
ولی نمیتونم مثل اون بگم من میگم:
الهی لحظه به لحظهت شکست
باشه که شوق زندگیو ازم گرفتی!:)

دلم میخواد مثلِ محسن چاووشی بیام بگم:

"محاله اعتنا کنم به وعده های مبهمت
منی که مطمئن شدم شفا نمیده مرهمت.."

ولی نه که نخوام، نمیتونم!

عمیق ترین توصیفی که میتونم راجع بهش داشته باشم اینه که:
"نبودنش سخت است
اما بودنش هم دیگر به من احساس خوشبختی نمیدهد."
‌

متاسفانه اصلا نمیتونم آدم با سیاستی باشم، با یکی حال نکنم از تک تک اجزای صورتم مشخصه..

پیروزی های چشمگیری ندارم؛
ولی میتونم با شکست هایی که از اون زنده بیرون اومدم غافلگیرت کنم.

میدونی چی درد داره؟ اینکه دیگه نمیتونم بهش بگم «باید ببینمت برات تعریف کنم».

ولی ما نمیتونیم بد بشیم، هربار که از کارای خوبم در حق یکی‌ پشیمون میشم میگم این دیگه آخرین باره، میگم دیگه کسی روی خوشمو نمیبینه. ولی نمیتونم، ما مثل اونا نیستیم ما نمیتونیم بد بشیم...

احترام نگه نداری منم نمیتونم تو زندگیم نگهت دارم.

طوری که برای آرامشم میتونم خودم رو از آدم‌ها جدا کنم ترسناک‌ترین چیز راجع به منه، به این صورت که من میتونم تا حد مرگ دوستت داشته باشم و دیگه دوباره من رو نبینی.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »