نوشت بود: «دلم می‌خواهد مدتی بمیرم. نه بخاطر اینکه ناامیدم، بخاطر اینکه خسته‌ام. خیلی خیلی خسته.»

تو نور بودی این را از روشنی خانه فهمیدم 🤍.

" بهشتو باهمه خوباش
نمیدم به خیابونو جوباش "

موقعیت من و اِکس بیشرفم وقتی هر بار که میرفتم پیشش شیر کاکائو به خوردم میداد ، منم میدیدما هعی دارم شل میشمم ولی خب از کجا بدونم ، تازه الان فهمیدم اون شیرکاکائو برا چی بوده ؛ کیان هر جا هستی بدون خیلیییی پست فطرتی ؛ اگه دوس پسر توام هعی شیر کاکائو به خوردت میده پس بیا برو دلیلش و از اینجا بخون ؛ یه چیزایی از اینجا فهمیده ام که تو این ۲۴ سال عمرم حتی به ذهنمم خطور نکرده بود   :
.

این اخلاقمو خیلی دوست دارم...
اینکه سر مشکلاتم آدم پررویم!
میشینم غصمو میخورم ناراحتمو میشم اما بعدش جوری بلند میشم و با نسخه جدیدی از خودم ادامه میدم که تا دو روز پیش لب پرتگاه فروپاشی بودم.
آره شاید بزرگترین ویژگیم همین باشه:
ادامه دادن اونم وقتی که ادامه دادن محاله.

من ۸۰٪ زندگیمو تو اتاقم تنها بودم بهت قول میدم اونطور که تو فکر میکنی بهت نیاز ندارم .

آدمها
قند را میشکنند تا از حلاوتش بهره گیرند
رکورد را میشکنند به افتخارش برسند
هیزم را میشکنند تا به گرمای آتش برسند
غرور را میشکنند تا به افتادگی برسند
سکوت را میشکنند به آوازی برسند
برای همه ی شکستن هایشان
دلایل خوبی دارند آدمها....
هنوز نفهمیدم چرا آدمها "دل" میشکنند

. ژبوته

#یگانه_مظهری

می‌دونی کی خیالم راحت شد؟ اونجایی که آخرین کورسویِ امیدمم از طرفش خاموش شد. فهمیدم این راه و آدم من نیست. از بعد از اون انگار از قفس آزاد شدم. غصه خوردم‌ها، دروغ چرا. ولی جنس غصه خوردنم دیگه فرق داشت. حالم بهتر شد. و در نهایت رفتم.

کسیو از دست نمیدم،من اونم که از دستش میدن‌.

من از اون آدم‌هام که زیاد تحمل میکنم، خودم رو با همه چیز وفق میدم، اما وقتی به نقطه پایان برسم، رفتنم انقدر قاطعانه‌ است که انگار هیچوقت نبودم.