اون لحظه‌ای که با یه نفر از رویاهایی حرف میزنین که می‌دونین هیچوقت اتفاق نمیفته و برای روزها و ساعتهایی برنامه میریزین که میدونین شدنی نیست خیلی غمگینه. مثلا به بیماری که میدونی دیگه خوب نمیشه از عید سال دیگه میگی. به کسی که غرق مشکلات مالیه از یه زندگی راحت و رفاه میگی. به معشوقی که میدونی هیچوقت بهش نمیرسی از لحظه دیدار میگی.

آموزش پختن شوهر:
1-شوهر را در دیگی از محبت و توجه قرار بده(شعله را کم کن).
2- روی آن عشق و مهربانی میریزین (مواظب باشین غرق نشود!).
3- با کمی لبخند طعم دارش کنین(کم باشه تا فکر نکنه خل شدین..!).
4- مواد را با قاشقی از اعصاب فولادین آرام هم بزنین(باید تحمل کنین تا قوام بده!!).
5- با دری از اعتماد آنرا محکم کنین(تا جا بیفتاد).
6- افزودن 5 ادویه را فراموش نکنین:
(بحث نکن.
دعوا نکن.
غر الکی نزن.
چشم و هم چشمی نکن.
بد فامیلشو نگو!).
در نهایت اگه زندگیت عالی نشد، محکم درشو ببند،شعله رو زیاد کن.
بذار ته بگیره بسوزه به درک.......

من از همین تریبون از تمامی استادها تقاضا میکنم:اولا وقتی قبل از کلاس میرن دستشویی زیپشونو ببندن بعد بیان بیرون.ثانیا دستاشونو با شلوارشون خشک نکنن.ثالثا شلوار بی صاحابو تا سینشون نکشن بالا جو کلاسو میریزین به هم بعدشم منو میندازید بیرون......