میزنم برفای سفیدو ولی سیاهه روزم

دانیال ترک دوقطبی

پایانی برای قصه ها نیست،
نه بره ها گرگ میشوند،
نه گرگها سیر،
خسته ام از جنس قلابی آدمها!
دار میزنم خاطرات کسی را که
مرا آزرده!
حالم خوب است،
اما گذشته ام درد میکند!


#حسین_پناهی

ولی روزای سختم که تموم شد
میزنم رو شونه‌ [روزگار] و میگم:
جنبه رو حال کردی!؟

تقلا میکنم که فکر نکنم چون اگه فکر کنم گریه ام میگیره ولی گاهی وقت ها که دارم توی خیابون قدم میزنم و با خودم میگم که فکر نکن از فاصله این درخت تا اون درخت هم سنگین ترین قصه ها و غصه ها به ذهنم میاد و دلم میخواد باد منو هم مثل برگ های زرد و مرده با خودش ببره، چون حالا من از همشون زردتر و مرده ترم.

جدا من اکثر ویژگی‌های مثبتم رو مدیون حوصله نداشته‌ام هستم، زیاد سوال نمیپرسم، سرم رو تو زندگی مردم نمیکنم، پشت سر کسی‌حرف نمیزنم، با کسی بحث نمیکنم، همه و همه فقط چون حوصله خودمم ندارم.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

من شهردار بشم در اولین اقدام برای آرامش شهروندان تو هر محله‌ چنتا پل میزنم.

‌
با بقیه مثل تراپیستا حرف میزنم به خودم میرسم روانی میشم.
‌


. .

نزدیک میشم نه خیلی نزدیک، دستت رو میگیرم نه خیلی محکم، میبینمت اما خیره نمیشم، بهت گوش
میدم خیلی عمیق، حرف میزنم اما کوتاه، ترسی در
من هست، ترسی که هرزمان نزدیک میشم من رو به عقب پرت میکنه، همیشه کمرنگ میمونم، گوشه میمونم اما حواسم هست! من از نزدیک شدن های دور میترسم.

من مثل خراسان جنوبیم...
نه حرف میزنم، نه کار خاصی میکنم،
نه خبر خاصی ازم هست و
نه برای کسی مهمم :(

یه روز میام میزنم رو شونت و می‌گم:
درسته که تو حق داشتی جایی که دوست نداشتی،نمونی ولی الان مجبوری جایی بمونی که اندازه‌ی من دوست ندارن:))))))