زیاد مهم نیست که چقدر میشناسیش.
یک روز، یک ماه، یک سال. مهم کیفیت بودن ادمهاست؛ بعضی ها فقط تو یه روز به اندازه ی تموم روزای دنیا به تو حس خوب میدن و گاهی هم بعضیا؛ یک عمر کنارت هستن ولی چیزی به جز درد و خستگی روحی برات ندارن!

چی میگم؟! مهم کیفیت بودن ادمهاست.

سن ۱۸ تا ۲۵ سالگیه آسون نیست!
اشتباه میکنید،سقوط میکنید،
شکست میخورید،متوجه مسائل میشید،
دوستای واقعی رو میشناسید و
خیلی از دوستاتونو رو از دست میدید،
با واقعیت رو به رو میشید،
قلبتون بارها میشکنه،
خودتون رو از دست میدید
و قوی‌تر میشید و این بهترین
سال‌های زندگی شما هم هست؛
درست مثل الماسی که تراش داده میشه
ولی یادت باشه
الماس هیچوقت نمیشکنه


. .

‏شد شد، نشد از کنار هم رد میشیم وانمود میکنیم همدیگرو نمیشناسیم.!:))
• |.|

مهم ترین چیزی که تو زندگیم یاد گرفتم این بود که هیچکس همونطور که شناخته بودم باقی نمیمونه ، این آدما به مرور زمان خود واقعیشون رو نشون میدن اونی که چند وقته میشناسیش خود واقعیش نیست بلکه داره یه چیز بهتری از خودش نشون میده و زمان میبره که واقعیت درونشو ببینی ، شخصیت واقعیشو رو کنه.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

مهم نیست چقدر میشناسیش یه روز ، یه ماه ، یه سال ، مهم کیفیت بودن آدم هاست ، بعضیا فقط تو یه روز به اندازه تمام روزای دنیا به تو حس خوب میدن.

هر آدمی که میشناسی یه چیزی توو زندگی و گذشته‌ش هست که احتمالا ارزش اینو داره که با هق‌هق‌های غیرقابل‌کنترل کف زمین سقوط‌ کنی، پس؛ با همدیگه خوب باشید و ‌جوک‌های بامزه بگید.

اقا بوی عرق ندید ناموصن ؛ عطر خیلی مهمه تو شخصیت
اگه عطرارو هنوز نمیشناسی پاشو بیا این چنل:

•
وقتی یه مدت نبودن و تنها بودن رو انتخاب میکنی هم آدم‌های اطرافت رو بهتر میشناسی هم زندگی رو بهتر یاد میگیری.🤍

♡

𝒀𝒐𝒖 𝒐𝒏𝒍𝒚 𝒌𝒏𝒐𝒘 𝒂 𝒑𝒂𝒓𝒕 𝒐𝒇 𝒎𝒆 𝒃𝒖𝒕 𝑰'𝒎 𝒂 𝒖𝒏𝒊𝒗𝒆𝒓𝒔𝒆 𝒇𝒖𝒍𝒍 𝒐𝒇 𝒔𝒆𝒄𝒓𝒆𝒕𝒔

تو فقط بخشی از منو میشناسی اما من یه کهکشان پر از رازم 🪐. ‎‌‌‎‌‌ ‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎ ‌‌‎‌‌‌‌‌‌

♡

‏برای گم شدن لازم نیست توی یه شهر
یا کشور غریب یا جایی که نمیشناسی باشی،
بعضی وقتها یه نگاه به زندگیت و خودت
میکنی میبینی همه چیز برات نا آشنا هستش،
هیچ چیزی اونجوری که میخواستی نشده،
حس میکنی تو یه دنیای غریبه هستی
و خودت هم نمیدونی اونجا چی میخای،
این همون حس واقعی گم شدن هستش.