خودش متوجه نبود!
ضربه ای زد و رفت...
و من همه چیزم را یک به یک باختم!
درست مثلِ دومینو...
آهسته
پیوسته

علی قاضی نظام

مدتهاست راهم را جدا کرده ام
از ادمهای غریب و اشنا
سوار هیچ قطاری نخواهم شد
حتی اگر خسته باشم
حتی اگر کفشهایم را جا گذاشته باشم.
باز نخواهم گشت
حتی اگر چهره ام در اینه بزرگ شهر
کهنه تر و کهنه تر شده باشد.
حتی اگر نامم را فراموش کرده باشند.

خاطراتمان دارد از چشم‌ شیشه های
بخار گرفته ی اتاقم پایین می چکد
گفته بودی
برمیگردی و فردا پشت این پنجره هاست.
نیامدی و نمیدانم
حرفهایم را با کدام مسافر بگویم؟
که خودش هم با
چمدانی پر از غصه راهی دیار
بی نشان نباشد.

#مینو_پناهپور             

‍
موسیقی ، انعکاس اولین بوسه ای است که آدم بر لب های حوا بخشید ..
ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﻌﮑﺎﺱ، ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﻧﺪﻩ ﻟﺬﺗﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻬﺶِ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﻧﻮﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﮔﻮﺵﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺸﻨﻮﻧﺪ.

#جبران_خلیل_جبران

محمد نمیدونم کی هستی ولی سربسته بگم خیلی قشنگ مینویسی:
🩶

مینویسم که در این سال پر از قحطی عشق، گرچه کمیاب ولی عشق فراوان منی

.࿐

منم اگه بابام خرج زندگیمو میداد تو بیو مینوشتم عاشق اسکی و موسیقی....

هی مینویسم، هی پاک میکنم؛ نمیدونم چطوری باید بیان کرد این حجم از اذیت شدن بخاطرِ نبود یک انسان در زندگیم رو.

مینویسم که در این سال پر از قحطی عشق
گرچه کمیاب ولی عشق فراوان منی

.࿐

اونجا که جبران خلیل جبران میگه:
“برای همه مینویسیم که فقط یک نفر بخواند.”

دیگه سرت turn on نمیشم عوضی همینو میخواستیی؟