یه دورانیم از زندگیت هست که واسه یه مدت حالت خوب نیست؛ ولی وقتی ازت میپرسن خوبی؟ دیگه روت نمیشه بگی نه. خجالت میکشی. میشینی میشماری میگی خب، اون بار گفتم نه، دیشبم گفتم نه، امروز باید بگم خوبم...

افغانستانی‌ها به همراه مریض میگن «نگران» !
خیلی قشنگه :)
مثلا از بیمار میپرسن نگران داری؟
نگرانت کجاست ؟

‏شما هم جدیدا فهمیدین دور و بریاتون خودشون به اندازه کافی غم و غصه دارن و دیگه وقتی حالتون رو میپرسن فقط میگین " مرسی خوبم تو خوبی " ؟

شما هم جدیدا فهمیدین دور و بریاتون خودشون به اندازه کافی غم و غصه دارن، و دیگه وقتی حالتون رو میپرسن فقط میگین “مرسی خوبم تو خوبی”؟

People ask you questions in their minds, then they answer questions, then they make decisions, then they get upset about the answer they give themselves, then in the world outside their minds, they raise their inner anger; Then they expect to understand. I wish I was a tree, or a cat, or a cloud, I was anything but human.

آدم‌ها تو ذهنشون ازت سوال میپرسن، بعد به جات جواب میدن، بعد جات تصمیم میگیرن، بعد ازت بابت همون جوابی که خودشون دادن ناراحت میشن، بعد تو دنیای خارج از ذهنشون خشم درونیشون رو روت بالا میارن؛ بعد انتظار درک هم دارن.کاش درخت بودم، یا گربه، یا ابر مثلا؛ هرچیزی بودم جز آدمیزاد.

وقتی ازَم میپرسن بین کسی که دوست داره و کسی که دوسش داری کدومو انتخاب میکنی یکم این پا اون پا میکنم و با بی مِیلی میگم کَسی که دوسش دارم، ولی هم من میدونم و هم بقیه، که بودن با آدمی که دوستِش داری و دوست نداره مرگِه ، موندن با کسی که دوست داره و دوسش نداری هم مرگه، بین مَرگ و مَرگ نباید دنبالِ زندگی گَشت!

ازم میپرسن خودت رو ده سال دیگه کجا
میبینی؟ حقیقتا نمیدونم، چون ی سال
پیش خودم رو اینجا نمیدیدم!

#کپشن‌خاص
نیاز داریم هممون که بهمون اهمیت داده بشه!
اوایل اونقدر دوست دارن و آرزو دارن باهات حرف بزنن ، هی تند تند حالتو میپرسن ، بهت عشق میدن و از این چیزا ، تا اینکه میزاری وارد زندگیت شن! فکر می‌کنن تو دیگه نمیتونی ترکشون کنی ، یا نمیتونی بزاریشون کنار ؛ اتفاقا یه جوری میزارمتون کنار که انگار اصلا از اول نبودید! فکر نکنید که به طور کامل متعلق به شمام، صمیمی شدن دلیل بر راحت بودن خیالتون به اینکه از دستمون ندید نیست!
‌

تویی استند آپ میپرسن که زن ها اگه واژن نداشتن چی میشد؟! فقط جوابای سَمی که خانم ها میدن ...
Vazhan

‏یه مصاحبه میدیدم با دیوید کسلر که نویسنده‌ایه که از غم بعد از دست دادن و عزاداری مینویسه و این حرفش خیلی به دلم نشست. گفت خیلیها از من میپرسن کدوم غم از دست دادن بدترینه؟
ایا مرگه؟
طلاقه؟
ایا پس خوردن و ریجکت شدن دائمیه؟
کدوم بدترینه؟ ‏
و من همیشه جواب میدم:
غم تو.
غمی که تو داری تجربه میکنی از همه‌ش بدتره.
مال بقیه رو فراموش کن اون حسی که تو‌ داری از همه بدتره.»
و چون غم هر کدوم ما از نوع بدترینه، امیدوارم یا تحملش رو داشته باشیم یا به قول یلدا سیدی،
کاش عزیزم
اگر به غم
مبتلا شدی
پناهی هم داشته باشی...