•
وقتی ازتون میپرسه
"مگه واست مهمه؟"
بهش بگید:
من تو را پاره ای از خود نه ، بلکه تمام وجود خود یافتم
چنان که اگر رنجی به تو رسد به من رسیده.️

♡

وقتی ازتون میپرسه دوستم داری؟
نگید آره و این حرفا ...

مثل جناب سعدی در جواب بگید : ندانمت که چه گویم تو هر دو چشم منی که بی وجود شریفت جهان نمیبینم 🫀(:

قربونت بشم که انقدر زشتی تا به هرکی نشونت میدم میپرسه آخه این چی داره که نمی‌تونی مووآن کنیییی🥹🥹🥹🥹🫶🏼🫶🏼🫶🏼

وقتی ازتون میپرسه؛ “دوسم داری!؟”
نگو آره!
به جاش مثل مولانا بگو؛

"صنما چگونه گویم که تو نورِ جانِ مایی”

•
وقتی دوستم نظرمو راجب کِراشش میپرسه :)

「♡」

•
آدم یه وقتا برمیگرده به اتفاقات گذشته نگاه میکنه از خودش میپرسه واقعا اون احمق تو بودی؟
و دوست داره یکی از درونش با صادقانه ترین حالت ممکن بگه نه
باور کن من نبودم ..

- نازنین هاتفی

「♡」

اونجا که مولانا میگه:

فتح و فتوح من تویی یار قدیم و اولین

وقتی ازت عصبانیه وازت میپرسه چیکارمی مگه این شعرو براش بفرس خودش سکوت میکنه :).️

The worst part about being strong is that no one ever asks if you're okay
قسمت درمورد قوی بودن اینه که هیچکس هیچوقت نمیپرسه خوبی یا نه

•
وقتی ازت میپرسه "دوستم داری؟"
نگو آره مثل مولانا بهش بگو "من نیست شدمـ در تو" و تمامـ همینقدر قشنگ و تمامـ کننده.️

「♡」

‏ولی به نظرم بزرگترین شوکِ زندگی همونجا به آدمیزاد وارد میشه که از خودش میپرسه:«چرا واسه کسی دارم دست‌وپا میزنم که نه واسش ارزش دارم نه منفعت خاصی واسم داره؟! چرا نمیفهمی هیچ‌جای زندگیش نیستی بشر؟! بس کن!»