اینکه برای ناراحت نشدن تو خودم رو ناراحت میکنم، غمگینم میکنه.

من واقعا دیگه از هیچی خوشم نمیاد هیچ‌ حسی توم نیست، اصلا انگار یکی گرفته بال‌های پروانه‌هام رو با قیچی تیکه تیکه کرده، هیچی خوشحالم نمیکنه، نه شب‌ها سر وقت میخوابم، نه دیگه دلم میسوزه، نه احساساتی میشم، نه خوشحال میشم، نه زیاد میخندم، نه صمیمی میشم، نه دل میبندم، نه اجتماعی‌ام، هیچ حسی توم نیست، از قوی بودن خسته شدم.

هیچ چیز به اندازه این دردناک نیست که همون آدمی که یه روز تلاش میکرد بهت نزدیک شه الان داره همه تلاشش رو میکنه که ازت دور باشه.

یچیزی‌میگمومیرم:
همه چیز را به خوبی درک میکنم
و این بالاخره مرا خواهد کشت...

‏واستون آرزو میکنم هر آدمی سر راهتون قرار میگیره " چشم‌ و دل‌ سیر " باشه
از پول ، از محبت ، از جنس مخالف ، از خوش‌گذرونی.

من هر روز تموم تلاشم رو میکنم ولی هر شب به امید اینکه فردا رو نبینم میخوابم.

اگه نمیتونید از کسی که دوستش دارید در برابر والدین یا خانوادتون دفاع کنید نباید وارد رابطه بشید!
مییرسی چرا؟
چون شما از نظر ذهنی طرف مقابل رو نابود میکنین...

اشک عزیزم ، وقتی موضوع جدیه و من دارم به شدت بحث میکنم و عصبانی‌ام و حق با منه و باید محکم باشم ، گوله گوله نریز ، نریز عزیزم ، داری گند میزنی به همه چی :(

♡

اگه توام درونگرایی ،با استرس و اضطراب دستو پنجه نرم میکنی بیا؛ نقطه ی امن هممون اینجاست :

کتاب‌های مینیمالی که می‌تونن همه پسند باشن:.

- « سین زدی ولی جواب ندادی »
- « این کتاب برای شماست »
- درونت چه خبره
- ۳۶۵ روز بدون تو
- نمیدونم دارم چی کار میکنم