تـو
همان شیرینیِ دوران کودکی هستی
که میگذاشتند بالای کمد!
و من هنوز
دستم به تو
نمیرسد...
.

باید میگذاشتی عاشقت بمانم
عشق چیزی نیست
که هر دقیقه
هر روز، اتفاق بیفتد
اگر افتاد باید دو دستی چسبیدش
باید میگذاشتی دو دستی بچسبم
به قایق هایی که نجاتمان می دادند
به رویاهایم
به عشق..
زندگی اقیانوس دیوانه ای ست...!

.

تـو
همان شیرینیِ دوران کودکی هستی
که میگذاشتند بالای کمد!
و من هنوز
دستم به تو
نمیرسد...
.

وقتی شاطر عباس نان های داغ را توی دستهای مهتاب میگذاشت دلم میخواست جای شاطر عباس بودم. وقتی مهتاب نانهای داغ را لای چادر گلدارش میپیچاند دلم میخواست من، آن نانهای داغ باشم. وقتی مهتاب به خانه میرسید و کوبه ی در را میکوبید، هوس می کردم کوبه ی در باشم. وقتی مادرش نانها را از مهتاب میگرفت، دوست داشتم مادر مهتاب باشم. بعد مهتاب تکه ی نان برای ماهی های قرمز توی حوض خانه شان میانداخت و من هزار بار آرزو میکردم یکی از ماهی های قرمز توی حوض باشم.

عشق روی پیاده رو | مصطفی مستور

گاهی وقتا خراب کردن پل ها چیز بدی نیست...!!
چون باعث میشه
نتونی به جایی برگردی
که از همون اول
هیچ وقت نباید اونجا پا میگذاشتی...

گاهی خراب کردن پل ها چیز بدی نسیت

چون باعث میشه نتونی به جایی برگردی

که از همون اول هرگز نباید قدم میگذاشتی…….

کاش خدا روی بعضی‌ از آدم‌ها با ماژیک قرمز علامت میگذاشت تا ما بدونیم باید بیشتر مطالعه شون کنیم …

اینقدر کﮧ برای “خر” کردن من سعے کردے
براے خودت وقت میگذاشتے حتما “آدم” میشدے

آﯾﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺘﯿﺪ ﺍﯾﺪﻩ ﯼ ﻓﯿﺴﺒﻮﮎ ﻭ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺩﺯﺩﯾﺪﻩ ﺷﺪه؟!
ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﯾﺮﺑﺎﺯ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺧﻮدﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺎﺗﻮﺱ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﺑﺮﻭﯼ ﺩﺭ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺗﻮﺍﻟﺖ ﻫﺎﯼ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﯿﮕﺬﺍﺷﺘﻨﺪ!
ﻻﯾﮏ ﻧﻤﯿﺨﻮﺭﺩ ﻭﻟﯽ ﮐﺎﻣﻨﺘﻬﺎﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺩﺍﺷﺖ!!!

اینقدر کــﮧ برای “خـــر” کردن من سـعے کـردے،

بـراے خـودتـــــ وقتــــ میگذاشتے حتمــا “آدمــــــ” میشدے (!)